Zasady pobierania opłaty egzekucyjnej przez komornika P 3/14
13 października 2015 r. o godz. 13:00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna pytanie prawne Sądu Rejonowego Poznań - Grunwald i Jeżyce w Poznaniu II Wydział Cywilny dotyczące zasad pobierania opłaty egzekucyjnej przez komornika.
Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności:
a) art. 51 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji w zakresie, w jakim nie przewiduje odrębnej stawki opłaty stałej za opróżnienie lokalu mieszkalnego z rzeczy i osób w sytuacji, gdy dłużnik po wezwaniu przez komornika dobrowolnie wykonał obowiązek w wyznaczonym terminie, z art. 64 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 oraz art. 2 konstytucji;
b) art. 51, art. 54 i art. 56 powyższej ustawy w zakresie, w jakim wprost nie przewidują odrębnej stawki opłaty stałej za opróżnienie lokalu mieszkalnego z rzeczy i osób w sytuacji, gdy dłużnik po wezwaniu przez komornika dobrowolnie wykonał obowiązek w wyznaczonym terminie, z art. 2 konstytucji.
W ocenie sądu pytającego możliwość pobrania opłaty egzekucyjnej przez komornika oraz jej wysokość muszą być powiązane z zasadą egzekucji efektywnej, tj. egzekucji przeprowadzonej w taki sposób, że doprowadza do zaspokojenia roszczenia wierzyciela w całości lub w części, przy kosztach niezbędnych do uzyskania takiego celu, a także przy uwzględnieniu nakładu pracy komornika. Sytuacja, w której komornik ma prawo do pobrania opłaty stałej w takiej samej wysokości zarówno wtedy, gdy dłużnik dobrowolnie wykonał obowiązek opróżnienia lokalu mieszkalnego, jak i wówczas, gdy, w celu wykonania tego obowiązku, zachodzi potrzeba podjęcia szeregu czynności związanych z przymusowym wprowadzeniem wierzyciela do lokalu, narusza - zdaniem sądu pytającego - ten standard, głównie ze względu na niewspółmierny nakład pracy komornika w obu opisanych sytuacjach.
Zdaniem sądu pytającego, art. 51 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (dalej: u.k.s.e.) w zakresie, w jakim nie przewiduje odrębnej stawki opłaty stałej za opróżnienie lokalu mieszkalnego z rzeczy i osób w sytuacji, gdy dłużnik - po wezwaniu przez komornika - dobrowolnie wykonał obowiązek w wyznaczonym terminie, może być niezgodny z art. 64 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji. Stanowi bowiem nadmierną ingerencję w integralność majątkową dłużnika. Dodatkowo, sąd pytający podkreślił, że zaskarżone przepisy przyznają komornikowi prawo do pobrania opłaty egzekucyjnej, której rozmiar nie jest uzasadniony nakładem pracy komornika.
W ocenie sadu pytającego art. 51, art. 54 i art. 56 u.k.s.e. naruszają zasady poprawnej legislacji oraz dostatecznej określoności prawa ponieważ nie przewidują wprost odrębnej stawki opłaty stałej za opróżnienie lokalu mieszkalnego z rzeczy i osób w sytuacji, gdy dłużnik, po wezwaniu przez komornika, dobrowolnie wykonał ciążący na nim obowiązek w wyznaczonym terminie.
Rozprawie będzie przewodniczyła sędzia TK Teresa Liszcz, sprawozdawcą będzie sędzia TK Zbigniew Cieślak.