Udział oskarżonego w rozprawie lub posiedzeniu sądu SK 97/25
Podmiot inicjujący postępowanie: M. K.
Skarga konstytucyjna o zbadanie zgodności:
1) art. 350 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1987, ze zm.) w zakresie słów „albo gdy jego obecność na rozprawie została uznana za obowiązkową”,
z art. 42 ust. 2 Konstytucji RP;
2) art. 343 § 5 ustawy - Kodeks postępowania karnego w zakresie słów „poucza się go o możliwości zakończenia postępowania bez przeprowadzenia rozprawy” i „udział podmiotów wskazanych w zdaniu pierwszym w posiedzeniu jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi”,
z art. 42 ust. 2 Konstytucji RP;
3) art. 374 § 1 ustawy - Kodeks postępowania karnego w zakresie słów „[przewodniczący lub sąd mogą uznać jego obecność za obowiązkową”,
z art. 42 ust. 2 Konstytucji RP;
4) art. 450 § 2 ustawy - Kodeks postępowania karnego w zakresie słów „jest obowiązkowy wtedy, gdy prezes sądu lub sąd uzna to za konieczne”,
z art. 42 ust. 2 Konstytucji RP;
5) art. 451 ustawy - Kodeks postępowania karnego w zakresie słów „chyba, że uzna wystarczającą obecność obrońcy”,
z art. 42 ust. 2 Konstytucji RP;
6) art. 573 § 2 ustawy - Kodeks postępowania karnego w zakresie
słów „[s]tawiennictwo osobiste skazanego nie jest obowiązkowe, chyba, że sąd postanowi inaczej”,
z art. 42 ust. 2 Konstytucji;
7) art. 15 zzs1 oraz art. 15 zzs2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Oz. U. z 2021 r. poz. 2095),
z art. 42 ust. 2 Konstytucji;
8) art. 430 § 1 ustawy - Kodeks postępowania karnego w zakresie słów „pozostawia bez rozpoznania przyjęty środek odwoławczy”,
z art. 45 ust. 1 Konstytucji RP.