Komunikat po Drukuj

Sankcja za brak pozwolenia na użytkowanie stacji dystrybucji gazu płynnego propan-butan. SK 3/08

Kary wymierzane na podstawie kwestionowanego przepisu prawa budowlanego są zgodne z konstytucją.

22 września 2009 r. o godz. 9.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną Andrzeja J. dotyczącą sankcji za brak pozwolenia na użytkowanie stacji dystrybucji gazu płynnego propan-butan.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 57 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane jest zgodny z art. 45 ust. 1 konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 42 konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.

Trybunał Konstytucyjny ustalił, że w obecnym stanie prawnym kary wymierzane na podstawie kwestionowanego artykułu prawa budowlanego są karami administracyjnymi, nie mieszczącymi się w systemie prawa karnego. Skoro te kary są karami administracyjnymi, to ich wymierzanie przez organ administracji, w drodze decyzji administracyjnej, nie może budzić konstytucyjno-prawnych zastrzeżeń. Decyzje administracyjne kończą postępowanie administracyjne, nie zaś sądowe i z istoty rzeczy wydawane są przez organ pozasądowy. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że pociągnięcie do odpowiedzialności karnoadministracyjnej następuje w trybie ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, a kontrolę w tym zakresie sprawują sądy administracyjne. Jeśli sankcje administracyjne nie mieszczą się w systemie prawa karnego, nie są również objęte konstytucyjnymi regułami odpowiedzialności karnej. Trybunał Konstytucyjny wyraził też pogląd, że o środkach represyjnych orzekać mogą nie tylko sądy karne, a to, jaki sąd orzeka w konkretnych sprawach, jest kwestią wyboru o charakterze ustrojowo-organizacyjnym, a nie materialnoprawnym. Dlatego też kary pieniężne mogą wynikać z decyzji administracyjnych poddanych kontroli sądownictwa administracyjnego.

Trybunał Konstytucyjny zwrócił uwagę, że skarżący w pełnym dostępnym zakresie skorzystał ze swych praw, zaskarżając postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego do sądu administracyjnego, a po oddaleniu skargi - składając skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W związku z tym Trybunał nie podzielił zarzutów skarżącego, że kwestionowany przepis prawa budowlanego godzi w konstytucyjne prawo do sądu i uznał, że przepis ten jest zgodny z konstytucją.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Marek Kotlinowski, sprawozdawcą był sędzia TK Mirosław Wyrzykowski.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.