Komunikat po Drukuj

Prawo do świadczenia przedemerytalnego SK 66/06

Ogłoszenie upadłości pozwala w sposób jednoznaczny ustalić, że osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą pozostaje bez pracy nie z własnej woli.

20 listopada 2006 r. o godz. 13.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną Grażyny P. dotyczącą prawa do świadczenia przedemerytalnego osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych jest zgodny z art. 67 ust. 2, art. 32 oraz art. 2 Konstytucji.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że ustawodawca wprowadził wymóg ogłoszenia upadłości, zakładając że przyczyna zaprzestania działalności gospodarczej i tym samym pozostawanie bez pracy osoby ubiegającej się o świadczenie przedemerytalne będzie obiektywna, taka sama w przypadku wszystkich prowadzących działalność gospodarczą. Przyczyny zaprzestania działalności gospodarczej zostaną zaś sprawdzone przez sąd rozpatrujący wniosek o ogłoszenie upadłości. Zdaniem Trybunału jest to uzasadnione, racjonalne i na pewno mieści się w zakresie swobody legislacyjnej przyznanej ustawodawcy w Konstytucji. Ustawodawca musi wymagać dowodów na to, że zainteresowany nie ma pracy nie z powodu braku chęci czy też kalkulacji, że pobieranie świadczenia przedemerytalnego będzie korzystniejsze niż prowadzenie działalności, lecz ze względu na drastyczną sytuację prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa. Ustawodawca uznał, że właściwym dowodem jest właśnie ogłoszenie upadłości. Jest to obiektywne kryterium oceny sytuacji ekonomicznej przedsiębiorcy. Pozwala ono w sposób jednoznaczny ustalić, że osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą pozostaje bez pracy nie z własnej woli.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Marek Mazurkiewicz, a sprawozdawcą była sędzia TK Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.