Zasady ustalania granic gmin K 27/02
26 listopada 2002 r. o godz. 10:00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał połączony wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich, Rady Miejskiej w Kostrzynie oraz Grupy Posłów w sprawie zgodności z Konstytucją przepisów dotyczących trybu tworzenia, łączenia, dzielenia i znoszenia gmin.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że: art. 4 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 4a i art. 4b ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym jest zgodny z art. 2, art. 15 ust. 2 i art. 164 ust. 1 Konstytucji RP. TK orzekł również, że §§ 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie utworzenia, ustalenia granic i zmiany nazw powiatów oraz zmiany siedziby władz powiatu są niezgodne z art. 7 Konstytucji i art. 3a ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Trybunał orzekł zgodność wspomnianego rozporządzenia z pozostałymi wzorcami konstytucyjnymi i ustawowymi.
Trybunał Konstytucyjny zgodził się z grupą posłów, wskazujących w swoim wniosku, iż wydając rozporządzenie bezpodstawnie pominięto przewidziany w ustawie o samorządzie powiatowym tryb dokonywania zmian w strukturze jednostek samorządu terytorialnego. Trybunał uznał, że Rada Ministrów wydając zaskarżone rozporządzenie, nie spełniła ustawowego wymogu zasięgnięcia przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej opinii zainteresowanych rad powiatów (miast na prawach powiatów). Co więcej opinie te powinny być poprzedzone przeprowadzeniem przez rady konsultacji z mieszkańcami - co również zostało przez Ministra zaniedbane. Nie można zatem przyjąć, że wskazane podstawy decyzji Rady Ministrów wypełniają ustawowe przesłanki wydania stosownego rozporządzenia. Z tych względów TK stwierdził niezgodność kwestionowanego rozporządzenia z art. 3a ustawy o samorządzie powiatowym.
W kwestii zarzutu nadmiernego skrócenia vacatio legis, TK uznał, że w zaistniałej sytuacji (tzn. zmiany rozporządzenia w dniu 28 grudnia 2001 r.) konieczne było skrócenie okresu vacatio legis w taki sposób, by mogło ono wejść w życie nie później niż 31 grudnia 2001 r.
Rozprawie przewodniczyła Sędzia TK Teresa Dębowska-Romanowska, a sprawozdawcą był Sędzia TK Mirosław Wyrzykowski.
Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.