Dostawa wewnątrzwspólnotowa uzasadniająca zwrot akcyzy SK 18/20
Skarga konstytucyjna o zbadanie zgodności:
1) art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257) w związku z § 7 ust. 1-4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 2004 r. w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy (Dz. U. Nr 80, poz. 742), z:
a) art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim zastosowanie się przez przedsiębiorcę do procedury zdjęcia znaków akcyzy w sposób określony w kwestionowanych przepisach uniemożliwiło skarżącej uzyskanie zwrotu podatku akcyzowego,
b) art. 2, art. 84 i art. 217 Konstytucji „poprzez konstruowanie normy prawnej o nieprzewidywalnej wykładni, a w konsekwencji kreowanie regulacji podatkowej wyrażającej normę prawną w sposób niezrozumiały, a przez to niedający pewności prawa, sprzeczną z zasadą prawidłowej legislacji oraz zasadą ustawowej określoności regulacji podatkowych i zasadą władztwa daninowego państwa”,
c) art. 2, art. 21 ust. 1 i 2 oraz art. 64 ust. 3 Konstytucji „z uwagi na fakt, iż stosowanie przez organy Państwa kwestionowanych przepisów prowadzi do faktycznej konfiskaty (utraty) mienia w stosunku do osób, wobec których niejednoznaczny przepis znajduje zastosowanie”,
d) art. 22 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji „poprzez niezasadne ograniczenie wolności prowadzenia działalności gospodarczej z zastosowaniem środka nieproporcjonalnego do oczekiwanego przez ustawodawcę rezultatu, tj. zapewnienia prawidłowego obrotu towarami akcyzowymi”;
2) art. 90 ust. 1 w związku z art. 92 ust. 1 pkt 1 i 2 w związku z art. 93 ust. 1 ustawy przywołanej w punkcie 1 niniejszego postanowienia, w związku z § 4 ust. 1 w związku z § 7 ust. 1-4 rozporządzenia przywołanego w punkcie 1 niniejszego postanowienia, z:
a) art. 2, art. 20 oraz art. 22 Konstytucji „z uwagi na fakt, iż państwo prawa nie może tworzyć przepisu, który bez uzasadnionej przyczyny naruszałby swobodę prowadzenia działalności gospodarczej oraz zasadę bezpieczeństwa prawnego, czym naruszono prawo skarżącego do prowadzenia działalności gospodarczej w sposób równy do innych podmiotów działających na rynku obrotu towarami akcyzowymi, a także naruszono zasadę wolności gospodarczej oraz zasadę bezpieczeństwa prawnego”,
b) art. 2, art. 32 ust. 1 i 2 oraz art. 64 Konstytucji „w zakresie, w jakim różnicuje sytuację prawną podmiotów dokonujących dostawy wewnątrzwspólnotowej towarów akcyzowych w zależności od tego, czy dany podmiot jest producentem (wytwórcą) towaru akcyzowego, który po wyprodukowaniu towaru, jeśli zamierza dokonać jego dostawy wewnątrzwspólnotowej, to nie musi na produkty nanosić znaków akcyzy, czy też podmiot ten jest nabywcą towarów akcyzowych od producenta czy hurtownika, gdzie towary nabyte, które mają być następnie przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej są już opatrzone znakami akcyzy, a przed dokonaniem ich dostawy wewnątrzwspólnotowej konieczne jest przeprowadzenie procedury zdjęcia znaków akcyzy”,
c) art. 2, art. 7, art. 32 ust. 1 i 2 oraz art. 64 Konstytucji w zakresie, w jakim „dla skutecznego usunięcia znaków akcyzy przewiduje się jedynie procedurę ich fizycznego zdjęcia (zerwania) towaru akcyzowego, a nie wprowadza w tym zakresie innych równoznacznych czy równorzędnych rozwiązań jak np. urzędowe skasowanie, przekreślenie, przebicie itp.”.