Brak wytycznych dotyczących treści aktu wykonawczego. K 17/08
Przepis upoważniający Ministra Infrastruktury do wydania rozporządzenia wykonawczego określającego sposób ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku na danym terenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest zgodny z konstytucją.
20 lipca 2010 r. o godz. 9.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rady Miasta Gdańska dotyczący braku wytycznych co do treści aktu wykonawczego.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 61 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest zgodny z art. 92 ust. 1 konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny nie podzielił wątpliwości wnioskodawcy co do niezgodności kwestionowanych przepisów z konstytucyjnym standardem zakresu i treści upoważnień ustawowych do wydawania aktów wykonawczych do ustawy. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, wytyczne co do treści aktu wykonawczego zostały zawarte w szeregu przepisów ustawy z 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i zrekonstruować je można z treści art. 61 ust. 7 ustawy oraz z brzmienia art. 1 ust. 2, art. 2 i art. 61 ust. 1-5 ustawy. Są one wystarczająco określone i pozwalają wskazać materialny kształt regulacji, która ma być doprecyzowana w rozporządzeniu wykonawczym. Jednocześnie wytyczne te są na tyle kompletne, że nie można uznać, iż ustawodawca dopuścił do przekazania treści z materii ustawowej do uregulowania w akcie wykonawczym.
Trybunał Konstytucyjny uznał również, że kwestionowane przepisy nie dopuszczają do nadmiernego ograniczenia uprawnień inwestora do zagospodarowania terenu inwestycyjnego na skutek dowolnej interpretacji przez organ administracji w szczególności pojęć "działki sąsiedniej", "obszaru analizowanego" i "dostępu z tej samej drogi publicznej". Pojęcia te zostały dookreślone w orzecznictwie sądów administracyjnych dotyczącym wykładni art. 61 ust. 1-5 ustawy z 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Sposób wyznaczania kontynuacji nowej zabudowy na podstawie istniejącej delegacji ustawowej (a pomocniczo także na podstawie wydanego rozporządzenia wykonawczego) pozwala stwierdzić, że brzmienie delegacji ustawowej z art. 61 ust. 6 i 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie narusza minimalnego standardu art. 92 ust. 1 konstytucji.
Rozprawie przewodniczyła sędzia TK Maria Gintowt-Jankowicz, a sprawozdawcą był sędzia TK Mirosław Granat.
Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.
Prasa: Dziennik GP, 140, 21. 07. 10 r. Arkadiusz Jaraszek: Gminy nie przestaną decydować o zabudowie. Rzeczpospolita, 168, 21. 07.10 Prawa inwestora nie są nadmiernie ograniczone. iw. |