Komunikat po Drukuj

Odrzucenie środka odwoławczego z powodu nieuiszczenia opłaty. P 87/08

Odrzucenie nieopłaconego zażalenia, wniesionego przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, bez uprzedniego wezwania do uiszczenia należnej opłaty jest zgodne z konstytucją.

28 maja 2009 r. o godz. 9.30 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie, X Wydział Gospodarczy dotyczące odrzucenia środka odwoławczego z powodu nieuiszczenia opłaty.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 1302 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w zakresie, w jakim przewiduje, że sąd odrzuca nieopłacone zażalenie, wniesione przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, bez uprzedniego wezwania do uiszczenia należnej opłaty, jest zgodny z art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 i art. 78 konstytucji.

Wątpliwości konstytucyjne sądu pytającego budził art. 1302 § 3 kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym sąd odrzuca nieopłacone środki odwoławcze lub środki zaskarżenia wniesione przez profesjonalnego pełnomocnika podlegające opłacie podstawowej bez uprzedniego wezwania do uiszczenia opłaty.

W nawiązaniu do wcześniejszego orzecznictwa Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że nie można mówić o nadmiernym rygoryzmie art. 1302 § 3 k.p.c., jeżeli strona postępowania zastąpiona jest w postępowaniu przed sądem powszechnym przez adwokata, radcę prawnego czy rzecznika patentowego (podmiot profesjonalny). 

Wymóg adresowany do profesjonalnego pełnomocnika, ustanowiony w art. 1302 § 3 k.p.c. nie może być uznany za nadmierny. Nie stanowi też zbyt dużego utrudnienia. Tym samym brak jest podstaw do uznania, ze nałożony przez ustawodawcę rygoryzm związany z odrzuceniem nieopłaconych zarzutów od nakazu zapłaty wniesionych przez stronę reprezentowaną przez profesjonalnego pełnomocnika naruszał prawo do sądu. Zaskarżony przepis jest zatem zgodny z art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 i art. 78 konstytucji.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Andrzej Rzepliński, a sprawozdawcą był sędzia TK Wojciech Hermeliński.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw