Komunikat po Drukuj

Pozbawienie prawa wniesienia do sądu dyscyplinarnego zażalenia na postanowienie rzecznika dyscyplinarnego o umorzeniu postępowania SK 3/07

Pozbawienie obwinionego sędziego prawa wniesienia do sądu dyscyplinarnego zażalenia na postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego narusza konstytucję.

4 marca 2008 r. o godz. 10.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną Stanisława S. dotyczącą pozbawienia prawa wniesienia do sądu dyscyplinarnego zażalenia na postanowienie rzecznika dyscyplinarnego o umorzeniu postępowania.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 114 § 6 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych w brzmieniu nadanym przez art. 89 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym i obowiązującym do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw w zakresie, w jakim pozbawia obwinionego sędziego prawa wniesienia do sądu dyscyplinarnego zażalenia na postanowienie rzecznika dyscyplinarnego o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego, jest niezgodny z art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 i art. 78 Konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.

Kwestionowany przepis przyznawał prawo do wniesienia zażalenia do sądu dyscyplinarnego na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego. Dotyczyło to jednak tylko organu, który złożył wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego oraz właściwego kolegium rozpatrującego sprawę dyscyplinarną. Prawa do wniesienia zażalenia nie miał natomiast obwiniony. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że narusza to konstytucyjną zasadę równości. Ustawodawca bowiem zróżnicował sytuację podmiotów postępowania, pozbawiając obwinionego prawa do zażalenia. Nie istniał przy tym żaden interes, ani też inne wartości, czy zasady, które uzasadniałyby takie zróżnicowanie. W innych postępowaniach dyscyplinarnych (lekarze, adwokaci), a także toczących się na podstawie znowelizowanej kwestionowanej regulacji - istnieje prawo zaskarżania orzeczenia o umorzeniu postępowania także przez obwinionego. Uniemożliwienie obwinionemu zaskarżenia postanowienia o umorzeniu postępowania narusza także konstytucyjną zasadę prawa do sądu. Zgodnie z konstytucją, każda ze stron ma prawo do zaskarżania orzeczeń i decyzji wydawanych w pierwszej instancji. Kwestionowany przepis pozbawiał obwinionego sędziego prawa wniesienia do sądu dyscyplinarnego zażalenia na postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego, co jest niezgodne z konstytucją.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Janusz Niemcewicz, a sprawozdawcą była sędzia TK Ewa Łętowska.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.