Komunikat po Drukuj

Ubezpieczenie społeczne K 23/03

Przepis ustawy z 30 października 2002 r., który powoduje zawieszenie wypłacania świadczeń z ubezpieczenia społecznego z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych jest zgodny z Konstytucją.

31 stycznia 2006 r. o godz. 10.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy dotyczący zawieszenia wypłacania świadczeń z ubezpieczenia społecznego pracownikom, którzy ulegli wypadkom przy pracy lub zachorowali na chorobę zawodową

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych jest zgodny z art. 2 Konstytucji.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że ograniczenia prawa do uzyskania świadczeń emerytalno-rentowych w sytuacji uzyskiwania wynagrodzenia z tytułu pracy jest dopuszczalne. Powodem otrzymania świadczeń rentowych nie jest samo inwalidztwo czy też choroba, ale wynikająca z nich niezdolność do pracy. Obowiązkiem ustawodawcy jest zapewnienie środków utrzymania w razie takiej niezdolności. Natomiast ustawodawca nie ma konstytucyjnego obowiązku zapewnienia świadczeń rentowych osobom, które zachowały zdolność do pracy i które pracę kontynuują. Nie ma również konstytucyjnego obowiązku umożliwienia kumulacji świadczeń rentowych i emerytalnych z różnych tytułów. Zdaniem Trybunału kwestionowany przepis nie narusza istoty prawa do zabezpieczenia społecznego na wypadek niezdolności do pracy. Nie można też mówić o prawie nabytym do niezawieszania i niezmniejszania świadczeń rentowych w razie uzyskiwania innych przychodów. Nie ma więc podstaw do stwierdzenia, że kwestionowany przepis narusza zasadę ochrony praw nabytych oraz ochronę zaufania jednostki do państwa i stanowionego przez nie prawa.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Marek Mazurkiewicz , a sprawozdawcą był sędzia TK Janusz Niemcewicz.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.