Komunikat po Drukuj

Minimalne wynagrodzenie za pracę K 31/03

Przepisy ustawy z 29 lipca 2005 roku o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej stanowiące o zatrudnianiu pielęgniarek i położnych wyłącznie na podstawie umowy o pracę są niezgodne z Konstytucją.

21 grudnia 2005 r. o godz. 14.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczący zatrudnienia pielęgniarek i położnych wyłącznie na podstawie umowy o pracę.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty jest niezgodny z art. 2 oraz art. 22 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz jest zgodny z art. 119 ust. 2 Konstytucji.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że dostęp do rynku świadczeń zdrowotnych, jedynego na jakim pielęgniarki i położne mogą się z racji zdobytych kwalifikacji poruszać, został im wysoce utrudniony, a nawet zamknięty. Wprowadzone ograniczenie czyni swobodę działalności gospodarczej pielęgniarek iluzoryczną, bo niemożliwą do realizacji w miejscu udzielania większości świadczeń zdrowotnych. Wobec tego jedyną realną alternatywą dla pielęgniarek działających na podstawie umowy cywilnoprawnej o udzielanie świadczeń zdrowotnych (kontraktu) staje się zaprzestanie działalności gospodarczej i ponowne zatrudnienie na etacie, z wszystkimi (także finansowymi) tego konsekwencjami. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego ustawodawca nowelizując przepisy ustawy pielęgniarskiej nie wskazał żadnego interesu ani wartości, którymi kierował się ograniczając prawo wykonywania zawodu pielęgniarki i położnej w ramach praktyki. Rozwiązanie to nie zostało dostatecznie uzasadnione. Jednocześnie stronom umów dane zostały nieco ponad trzy miesiące na dostosowanie się do nowych zasad. Trybunał zwrócił uwagę, że odstąpienie od kontraktów i zastąpienie ich umowami o pracę jest skomplikowanym przedsięwzięciem logistycznym. Wymaga nie tylko wypowiedzenia umów, z zachowaniem odpowiednich terminów, ale też np. przeznaczenia odpowiednio większych środków w budżetach pracodawców, zgłoszeń pracowników do ubezpieczeń, zapewnienia właściwego zaplecza socjalnego. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że wskazany w ustawie okres dostosowawczy jest niewystarczający, a sama regulacja zaskakująca dla zainteresowanych.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Adam Jamróz, a sprawozdawcą był sędzia TK Wiesław Johann.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.