Komunikat po Drukuj

Dostęp do zawodu diagnosty laboratoryjnego K 17/04

Trybunał Konstytucyjny orzekł o niekonstytucyjności zaskarżonych przepisów ustawy o diagnostyce laboratoryjnej. Stwierdził, że ustawa stwarza możliwość takiej interpretacji, w myśl której diagnostą może zostać osoba nie mająca odpowiedniego przygotowania do tego zawodu, z drugiej zaś strony nie daje rękojmi, że osoby przygotowane do zawodu będą mogły bez przeszkód być wpisane na listę diagnostów.

23 czerwca o godz. 10.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Naczelnej Rady Lekarskiej dotyczący dostępu lekarzy do zawodu diagnosty laboratoryjnego.

Trybunał orzekł, że 
- art. 7 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej jest niezgodny z art. 65 ust. 1 w związku z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 31 ust. 3 Konstytucji.
- art. 7 pkt 3 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej jest niezgodny z art. 65 ust. 1 w związku z art. 2 Konstytucji oraz jest zgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji, a także nie jest niezgodny z art. 31 ust. 3 Konstytucji.
- Art. 10a ust. 1 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej jest niezgodny z art. 65 ust. 1 w związku z art. 2 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 31 ust. 3 Konstytucji.

Przepisy uznane przez TK za niezgodne z Konstytucją tracą moc obowiązującą z dniem 30 czerwca 2006 r.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że ustawa o diagnostyce laboratoryjnej nie wskazuje precyzyjnie kto może zostać diagnostą ani nie określa kierunku studiów, których ukończenie umożliwiałoby ubieganie się o wpis na listę diagnostów laboratoryjnych. Nie określa także warunków uzupełnienia wiedzy praktycznej i teoretycznej w drodze uzyskania specjalizacji. Stwarza możliwość takiej interpretacji, w myśl której diagnostą może zostać osoba uprawniona do wykonywania zawodu lekarza bez względu na to, w jakim charakterze i w jakim okresie pracowała w laboratorium, a więc nie mająca odpowiedniego przygotowania do zawodu diagnosty. Formułując wymóg uzyskania tytułu zawodowego magistra ustawa pomija lekarzy w tej grupie osób, które poprzez uzyskanie kwalifikacji zawodowych w zakresie analityki medycznej w ramach kształcenia podyplomowego mogą uzyskać dostęp do zawodu diagnosty. Trybunał podkreślił, że chodzi o jeden z najważniejszych zawodów medycznych. Przy tego rodzaju zawodach najistotniejsze jest to, aby państwo precyzyjnie i jasno określało, kto może je wykonywać nie pozostawiając tej sprawy ani regulacjom szkół wyższych, ani tym bardziej samorządom zawodowym. Zatem to ustawa powinna w sposób jasny, precyzyjny i przewidywalny zarówno dla pacjentów jak i potencjalnych kandydatów do zawodu mówić, kto może zostać diagnostą, formułując takie wymagania, które są niezbędne dla zapewnienia najwyższego poziomu fachowości badań i bezpieczeństwa pacjentów.

TK uznał, że zachodzi potrzeba całościowego, precyzyjnego i przemyślanego uregulowania zasad dostępu do zawodu diagnosty i dlatego odroczył wejście w życie wyroku o rok.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Jerzy Ciemniewski, a sprawozdawcą była sędzia TK Teresa Dębowska-Romanowska.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.