Zameldowanie na pobyt stały obywatela polskiego i obywatela innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (uzyskanie statusu rolnika indywidualnego) SK 32/18
POSTANOWIENIE
z dnia 30 stycznia 2020 r.
Sygn. akt SK 32/18
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Rafał Wojciechowski – przewodniczący
Mariusz Muszyński
Piotr Pszczółkowski
Jakub Stelina
Wojciech Sych − sprawozdawca,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 stycznia 2020 r., skargi konstytucyjnej S.G.H.D.G. o zbadanie zgodności:
1) „art. 29 ust. 3d ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa w zw. z art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności, art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (już nieobowiązującym) oraz art. 42 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin, a także w zw. z art. 18 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej” z „art. 20, 22 i 23 w zw. z art. 37 ust. 1 oraz w zw. z art. 32 Konstytucji: (i) w zakresie, w jakim przepis ten określa, iż udowodnienie miejsca zamieszkania osoby fizycznej może nastąpić wyłącznie za pomocą dokumentu określającego zameldowanie na pobyt stały w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych, a ponadto (ii) w zakresie, w jakim stwarza stan nierówności obywateli polskich oraz obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej w odniesieniu do możliwości zameldowania się na pobyt stały, a w konsekwencji w odniesieniu do warunków uzyskania statusu rolnika indywidualnego, a w związku z tym w odniesieniu do warunków, które należy spełnić, aby możliwe było wzięcie udziału w przetargach organizowanych przez Agencję Nieruchomości Rolnych, przez to, że przepis ten w sposób nieuzasadniony ogranicza wolność prowadzenia przez Skarżącego działalności gospodarczej w formie rolnego gospodarstwa rodzinnego będącego podstawą ustroju rolnego państwa z naruszeniem zasady równości wobec prawa oraz z naruszeniem zakazu dyskryminacji w życiu gospodarczym ze względu na przynależność państwową, zapewnioną Skarżącemu, na podstawie art. 37 Konstytucji, w związku z jego pozostawaniem pod władzą Rzeczypospolitej Polskiej”,
2) „art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego w zw. z art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności, art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (już nieobowiązującym) oraz art. 42 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin, a także w zw. z art. 18 Traktatu” z „art. 20, 22 i 23 w zw. z art. 37 ust. 1 oraz w zw. z art. 32 Konstytucji (i) w zakresie, w jakim przepis ten określa, iż udowodnienie miejsca zamieszkania osoby fizycznej może nastąpić wyłącznie za pomocą dokumentu określającego zameldowanie na pobyt stały w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych, a ponadto (ii) w zakresie, w jakim stwarza stan nierówności obywateli polskich oraz obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej w odniesieniu do możliwości zameldowania się na pobyt stały, a w konsekwencji w odniesieniu do warunków, które należy spełnić, aby uzyskać status «rolnika indywidualnego» w rozumieniu ww. ustawy, przez to, że przepis ten w sposób nieuzasadniony ogranicza wolność prowadzenia przez Skarżącego działalności gospodarczej w formie rolnego gospodarstwa rodzinnego będącego podstawą ustroju rolnego państwa z naruszeniem zasady równości wobec prawa oraz z naruszeniem zakazu dyskryminacji w życiu gospodarczym ze względu na przynależność państwową, zapewnioną Skarżącemu, na podstawie art. 37 Konstytucji, w związku z jego pozostawaniem pod władzą Rzeczypospolitej Polskiej”,
p o s t a n a w i a:
na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2393) umorzyć postępowanie.
Orzeczenie zapadło większością głosów.
Rafał Wojciechowski
Mariusz Muszyński (zdanie odrębne)
Piotr Pszczółkowski
Jakub Stelina
Wojciech Sych