Wznowienie postępowania w oparciu o nierozpoznane zarzuty SK 138/20
Skarga konstytucyjna o zbadanie zgodności art. 273 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zakresie w jakim przepis:
1) ,,nie dopuszcza do wznowienia postępowania i dokonania oceny przez Naczelny Sąd Administracyjny pominiętych okoliczności faktycznych i środków dowodowych, które miały zasadniczy wpływ na wynik sprawy, a które bez winy skarżącego zostały pominięte przez Naczelny Sąd Administracyjny w poprzednim postępowaniu, wskutek czego przedstawione zarzuty, dotyczące rażącego naruszenia prawa, pozostały w rozpatrywanej sprawie w tym zakresie bez rozpoznania i rozpatrzenia” z art. 2, art. 7, art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji RP,
2) narusza:
a) „zasadę sprawiedliwości społecznej poprzez niedopuszczenie do wznowienia postępowania i rozpoznania zarzutu rażącego naruszenia prawa, który w poprzednim postępowaniu został pominięty i nie rozpoznany, bez winy skarżącego” z art. 2 Konstytucji RP,
b) „słuszny interes spadkobierców, byłych właścicieli nieruchomości oraz podważa zaufanie obywateli do organów państwa poprzez uniemożliwienie wyjaśnienia kwestii nierozpoznanego zarzutu rażącego naruszenia prawa, który mógł mieć istotny wpływ na podjęte rozstrzygnięcie z art. 7 Konstytucji RP,
c) „prawo do sądu rozumiane jako prawo do sprawiedliwego, jawnego rozpatrzenia nierozpoznanego zarzutu rażącego naruszenia prawa, bez nieuzasadnionej zwłoki, przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd” z art. 45 ust. 1 Konstytucji RP,
d) „prawo do sądu poprzez zamknięcie dalszej drogi sądowej do dochodzenia rozstrzygnięcia nierozpoznanego przez sąd zarzutu rażącego naruszenia prawa” z art. 77 ust. 2 Konstytucji RP.