Znak towarowy – definicja, znamiona odróżniające, procedura rejestracji, ochrona i odmowa udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy, kontrola, praktyka sądowa SK 46/20
Skarga konstytucyjna o zbadanie zgodności:
a) art. 130 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej w części obejmującej zwrot „jeżeli przed datą zgłoszenia znaku w Urzędzie Patentowym znak ten nabrał, w następstwie jego używania, charakteru odróżniającego" towarowego
z art. 7, art. 20, art. 21 ust. 1, art. 32 ust. 1, art. 64 ust. 1, 2 i 3 Konstytucji RP;
b) art. 120 ust. 1 w związku z art. 120 ust. 2 w związku z art. 1291 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 130 w związku z art. 138 ust. 1 w związku z art. 156 ustawy wymienionej w pkt 1a w zakresie, w jakim „ze wskazanych przepisów [….] wynika definicja znaku charakteryzującego się wtórną towarowego zdolnością odróżniającą, zastosowana w szczególności w postępowaniu będącym podstawą niniejszej skargi konstytucyjnej"
z art. 7, art. 20, art. 21, art. 32 ust. 1, art. 64 ust. 1, 2 i 3 Konstytucji RP;
c) art. 130 w związku z art. 252 ustawy wymienionej w pkt 1a oraz w związku z art. 75 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego w części, w której „art. 252 p.w.p. ustanawia generalne odesłanie do przepisów k.p.a. w kwestii postępowania przed UPRP, a co za tym idzie p.w.p. nie zawiera wystarczających uregulowań dotyczących postępowania dowodowego w sprawach dotyczących znaków towarowych, które uwzględniałyby szczególny charakter tego postępowania"
z art. 2, art. 7, art. 21 ust. 1, art. 32 ust. 1, art. 64 ust. 1, 2 i 3 Konstytucji RP;
d) art. 130 w związku z art. 120 ust. 2 ustawy wymienionej w pkt 1a w związku z art. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe w związku z art. 24 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny w części, dotyczącej „przesłanek przyznania prawa ochronnego na słowny znak towarowy będący jednocześnie tytułem prasowym, mając na względzie szczególne obowiązki organów państwowych ustanowione na gruncie art. 2 Prawa prasowego, tj.: obowiązku organów państwowych działania zgodnego z Konstytucją RP niezbędnych poprzez stwarzanie prasie warunków niezbędnych do wykonywania jej funkcji i zadań oraz ze względu na fakt, że tytuł prasowy jest traktowany przez orzecznictwo jako dobro osobiste"
z art. 7, art. 14, art. 20, art. 32 ust. 1 Konstytucji RP;
e) art. 130 w związku z art. 2 ustawy wymienionej w pkt 1a oraz art. 3, art. 10 i art. 18 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji w zakresie, w jakim „niedookreślona treść art. 130 [ustawy wymienionej w pkt 1a] wpływa na orzecznictwo, w ten sposób, iż zastosowanie tego przepisu przez organy administracyjne oraz Sądy Administracyjne w trakcie jednego postępowania oraz w odniesieniu do postępowań podobnych pozostaje ze sobą we wzajemnej sprzeczności, w wyniku czego podmioty, chcąc chronić przysługujące im prawa wynikające z potrzeby ochrony znaku towarowego, muszą odwoływać się nie do przepisów (ustawy wymienionej w pkt 1a], które nie spełniają swojej funkcji, ale do przepisów u.z.n.k., a w szczególności do: art. 3 u.z.n.k. [...], art. 10 u.z.n.k. [...], w konsekwencji także do art. 18 u.z.n.k., który zawiera możliwe roszczenia przedsiębiorcy poszkodowanego nieuczciwej czynem konkurencji"
z art. 7, art. 32 ust. 1, art. 64 ust 2 i 3 Konstytucji RP;
f) art. 156 ust. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w pkt 1 w związku z art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego w zakresie, w jakim „art. 156 p.w.p. odnosi się do wszelkich oznaczeń, a nie tylko oznaczeń używanych w funkcji znaku towarowego"
z art. 7, art. 21, art. 64 ust. 3 Konstytucji RP;
g) art. 244 pkt 1 w związku z art. 259 ustawy wymienionej w pkt 1a w związku z art. 5 § 2 pkt 4 w związku z art. 15 w związku z 127 § 1 i § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 262 ustawy wymienionej w pkt 1a w związku z § 15 zarządzenia Prezesa Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 września 2016 r. w sprawie szczegółowej organizacji wewnętrznej Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej i odpowiadające mu analogiczne wcześniejsze regulacje wydane na podstawie art. 262 ustawy wymienionej w pkt 1a w zakresie, w jakim, „art. 244 pkt 1 p.w.p. odsyła do przepisów k.p.a. w ten sposób, że od decyzji UPRP w I instancji stronie służy wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w rozumieniu k.p.a., a nie odwołanie od takiej decyzji [...]"
z art. 78, art. 20, art. 32 ust. 1, art. 64 ust. 1, 2 i 3 Konstytucji RP:
h) art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w części, w jakiej „ustanawia fakultatywność działania Naczelnego Sądu Administracyjnego, tj. Naczelny Sąd Administracyjne może – ale nie ma takiego obowiązku przedstawić zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości zawarte w skardze kasacyjnej do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, także w przypadku, jeżeli takie zagadnienie występuje nie w takiej samej, ale tej samej rozpatrywanej sprawie"
z art. 7 i art. 45 ust. 1 Konstytucji RP.