Świadczenie podatkowe ustalone po upływie terminu przedawnienia wymiaru podatku SK 18/25
Podmiot inicjujący postępowanie: D. S.
Skarga konstytucyjna o zbadanie zgodności art. 21 § 1 pkt 2 w związku z art. 68 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz art. 6 ust. 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych rozumiane w ten sposób, że „nawet w przypadku zaskarżenia odwołaniem decyzji organu pierwszej instancji, to decyzja organu pierwszej instancji, anie decyzja organu odwoławczego, jest decyzją ustalającą zobowiązanie podatkowe, i tylko do wydania decyzji organu pierwszej instancji odnoszą się terminy
przedawnienia z art. 68 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej” z:
a) art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim „pozbawiają podatnika prawa do dwukrotnego merytorycznego rozpoznania i załatwienia jego sprawy przez organ podatkowy, przepisy te naruszają chronioną konstytucyjnie zasadę dwuinstancyjności postępowania”,
b) art. 2 w związku z art. 84 oraz art. 7 Konstytucji w zakresie, w jakim „organ drugiej instancji jest uprawniony do
« doprecyzowania» czy «korygowania» zobowiązania podatkowego po upływie terminu przedawnienia wymiaru zobowiązania podatkowego, przepisy te naruszają zasadę praworządności”,
c) art. 2 w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji w zakresie, w jakim „podatnik nie ma możliwości określenia terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego - powstającego w drodze decyzji, w przeciwieństwie do podatników, których zobowiązanie powstaje z mocy prawa, przepisy te naruszają zasadę ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa oraz zasadę równości”,
d) art. 2 w związku z art. 64 ust. 1 i 3 oraz w związku z art. 84, a także art. 2 Konstytucji w zakresie, w jakim „nieograniczona w czasie możliwość ostatecznego orzeczenia o zobowiązaniu podatkowym podatnika skutkuje możliwością nieograniczonej żadnym terminem ingerencji w prawa majątkowe podatnika, pozbawiając jednostkę możliwości swobodnego dysponowania jej własnością, przepisy te naruszają prawo własności skarżącego”.