Komunikat po Drukuj

Nałożenie na podatnika obowiązku uzgadniania z naczelnikiem urzędu celnego sposobu prowadzenia ewidencji nabywanych wyrobów akcyzowych P 58/07

Obowiązek uzgadniania z naczelnikiem urzędu celnego sposobu prowadzenia ewidencji nabywanych wyrobów akcyzowych jest zgodny z konstytucją.

26 maja 2009 r. o godz. 13.30 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące nałożenia na podatnika obowiązku uzgadniania z naczelnikiem urzędu celnego sposobu prowadzenia ewidencji nabywanych wyrobów akcyzowych.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że par. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, wzoru deklaracji uproszczonej oraz sposobu prowadzenia ewidencji nabywanych wyrobów akcyzowych jest zgodny z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym i art. 92 ust. 1 konstytucji oraz z art. 2 i art. 217 konstytucji.

Na podstawie art. 55 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym Minister Finansów został upoważniony do określenia w drodze rozporządzenia m.in. sposobu prowadzenia ewidencji wyrobów akcyzowych zharmonizowanych. Zakwestionowany w pytaniu prawnym par. 8 rozporządzenia Ministra Finansów wprowadził obowiązek uzgodnienia, a następnie pisemnego zatwierdzenia przez naczelnika urzędu celnego wzoru ewidencji czyli sposobu jej prowadzenia oraz - w przypadku stosowania elektronicznego przetwarzania danych o którym mowa w par. 7 rozporządzenia - programu komputerowego.

Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że sposób prowadzenia ewidencji to nie tylko elementy statyczne, które ewidencja ta powinna zawierać oraz forma jej prowadzenia, ale również określony tryb postępowania gwarantujący jej formalną poprawność. Nie można zatem uznać, że par. 8 rozporządzenia nakładał na podatnika dodatkowe obowiązki niezwiązane ze sposobem prowadzenia ewidencji, a rozporządzenie wykroczyło poza granice upoważnienia zawartego w art. 55 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Ponadto Trybunał nie zgodził się ze stanowiskiem sądu pytającego, że zaskarżony przepis par. 8 rozporządzenia był niejasny i wieloznaczny, a podatnik nie mógł przewidzieć konsekwencji prawnych swojego zachowania. Trybunał stwierdził, że skoro rozporządzenie Ministra Finansów określiło dokładnie elementy, które ewidencja powinna zawierać oraz dwie formy jej prowadzenia rola naczelnika urzędu celnego sprowadzała się jedynie do sprawdzenia czy przedstawiony wzór ewidencji zawiera wszystkie wymagane prawem elementy. Eliminacja nieprawidłowości przed przystąpieniem do prowadzenia ewidencji, chroniła podatników przed ewentualnymi konsekwencjami wynikającymi ze stwierdzenia tych nieprawidłowości w toku wykonywania przez organ podatkowy czynności w ramach kontroli podatkowej.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Wojciech Hermeliński, sprawozdawcą była sędzia TK Maria Gintowt-Jankowicz.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.