Komunikat po Drukuj

Prawo do zasiłku wychowawczego SK 39/04

Przyznanie zasiłku macierzyńskiego zamiast zasiłku wychowawczego, w sytuacji gdy przysługują obydwa te świadczenia jest niezgodne z Konstytucją.

30 stycznia 2006 r. o godz. 12.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną Grażyny J. dotyczącą prawa do zasiłku wychowawczego.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że § 12 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 2 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia wzorów dokumentów i innych dowodów niezbędnych do ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego i wychowawczego oraz szczegółowych zasad i trybu wypłaty tych zasiłków jest niezgodny z art. 71 ust. 2 Konstytucji przez to, że został wydany bez podstawy prawnej oraz wkracza w materię zastrzeżoną dla regulacji ustawowej.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że kwestionowane rozporządzenie w sposób samoistny rozstrzyga o możliwości zredukowania ustawowego świadczenia, pomimo, że rozporządzenia wykonawcze nie mogą być w jakimkolwiek stopniu samoistnymi aktami normatywnymi. Przyznanie zasiłku macierzyńskiego zamiast zasiłku wychowawczego w sytuacji, gdy przysługują obydwa te świadczenia jest rozstrzygnięciem, które w istotny sposób redukuje prawo matki do zasiłku wychowawczego. Taka redukcja dokonana aktem podustawowym musi być zatem uznana za ewidentnie niekonstytucyjną. Ponadto stoi w sprzeczności z konstytucyjnym prawem matki do szczególnej pomocy władz publicznych, jak również z deklaracją ochrony macierzyństwa zawartą w Konstytucji.

Rozprawie przewodniczyła sędzia TK Teresa Dębowska-Romanowska, a sprawozdawcą był sędzia TK Jerzy Stępień.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.