Prawo do sądu SK 32/05
Zakwestionowany przepis Kodeksu postępowania cywilnego nie narusza gwarantowanej przez Konstytucję zasady prawa do sądu.
8 maja 2006 r. o godz. 10.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną Włodzimierza P. dotyczącą prawa do sądu.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 373 zdanie pierwsze ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego jest zgodny z art. 45 ust. 1 Konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że w stanie faktycznym, na gruncie którego zaistniała wątpliwość konstytucyjna objęta rozpatrywaną skargą konstytucyjną nie zaistniała sytuacja, w której pełnomocnik skarżącego jako podmiot profesjonalny wniósł opłatę, która z powodu nieprecyzyjnie określonych przepisów byłaby niewłaściwa (uiszczona w niewłaściwej wysokości). Pełnomocnik nie wniósł opłaty w ogóle, pomimo istnienia takiego obowiązku potwierdzonego uchwałą Sądu Najwyższego. Zakwestionowany przepis nie narusza zatem gwarantowanej przez Konstytucję zasady prawa do sądu. Chodzi o takie ukształtowanie procedury sądowej, ażeby spełniała wymogi sprawiedliwości i jawności.
Rozprawie przewodniczył sędzia TK Jerzy Ciemniewski , a sprawozdawcą była sędzia TK Teresa Dębowska-Romanowska.
Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.
Prasa: Gazeta Prawna, Nr 89, 9. 05. 06 r. |