Przepadek drewna P 32/05
Z uregulowania przewidującego przepadek pozyskanego nielegalnie drewna, którego konsekwencją jest uszczuplenie majątku obwinionego, nie można wywieść naruszenia konstytucyjnego prawa własności ani innego prawa majątkowego. TK stwierdził także, że w pytaniu prawnym nie wskazano właściwego wzorca kontroli konstytucyjności.
15 maja 2006 r. o godz. 13. 00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne VII Wydziału Grodzkiego Sądu Rejonowego w Zamościu dotyczące przepadku drewna.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 158 § 2 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń nie jest niezgodny z art. 2, art. 21 ust. 1 oraz art. 64 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że z uregulowania przewidującego przepadek pozyskanego nielegalnie drewna, którego konsekwencją jest uszczuplenie majątku obwinionego, nie można wywieść naruszenia konstytucyjnego prawa własności ani innego prawa majątkowego. Ukaranie obwinionego wiąże się bowiem zawsze, zarówno w przypadku wymierzenia grzywny jak i w postaci przepadku pozyskanego drewna, ze zmniejszeniem stanu jego posiadania. Zdaniem TK ograniczenie własności jest w istocie pozorne - stanowi ono dolegliwość będącą elementem sankcji za naruszenie reguł określonych w ustawie o lasach. Bez tej dolegliwości, jaką jest przepadek drewna, nie byłoby możliwe osiągnięcie celów sankcji, a właściciel lasu naruszający ustawę o lasach pozostawałby bezkarny. Skoro mamy do czynienia z rodzajem sankcji, nie zaś z rzeczywistą ingerencją we własność, oznacza to, że w pytaniu prawnym nie wskazano właściwego wzorca kontroli konstytucyjności.
Rozprawie przewodniczył sędzia TK Jerzy Stępień, a sprawozdawcą był sędzia TK Bohdan Zdziennicki.
Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.
Prasa: Rzeczpospolita, Nr 113, 16. 05. 06 r.
|