Komunikat po Drukuj

Zasady przyznawania emerytur i rent przez Prezesa Rady Ministrów w szczególnie uzasadnionych przypadkach P 38/05

Instytucja "emerytury specjalnej" nie budzi konstytucyjnych wątpliwości.

17 października 2006 r. o godz. 10.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie dotyczące zasad przyznawania emerytur i rent przez Prezesa Rady Ministrów w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest zgodny z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 67 ust. 1 Konstytucji.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego instytucja "emerytury specjalnej" nie budzi wątpliwości. Chodzi o uhonorowanie i zapewnienie godziwych warunków bytowych osobom, które mają wybitne zasługi i osiągnięcia w określonej dziedzinie aktywności. Z uwagi na różnorodność, niepowtarzalność i często nieporównywalność takich zasług i osiągnięć użycie przez ustawodawcę zwrotu niedookreślonego "w szczególnie uzasadnionych przypadkach" jest w pełni uzasadnione i nie może być traktowane jako naruszenie zasad prawidłowej legislacji. Swoboda Prezesa Rady Ministrów przy wydawaniu decyzji o przyznawaniu "emerytury specjalnej", nie oznacza dowolności. Prezes Rady Ministrów przedstawia bowiem Sejmowi, w terminie do 31 stycznia każdego roku kalendarzowego, informację o przyznanych w tym trybie w roku poprzedzającym emeryturach i rentach. Ponadto pytający sąd zarzuca ustawodawcy, że podmioty, o których mowa w kwestionowanym przepisie traktuje inaczej, niż podmioty wymienione w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. . Trybunał stwierdził, że wyjątkowy charakter "emerytury specjalnej" powoduje niewątpliwie, że podmiotów wymienionych w kwestionowanym przepisie nie można zaliczyć do tej samej grupy co podmioty, których uprawnienia do emerytury lub renty wynikają z systemu ubezpieczeń społecznych. Nie tylko więc nic nie stoi na przeszkodzie różnemu potraktowaniu każdej z tych grup, ale wręcz przeciwnie - istnieją dobrze uzasadnione powody ich zróżnicowania.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Marian Zdyb, a sprawozdawcą był sędzia TK Marian Grzybowski.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.