Komunikat po Drukuj

Nabycie prawa własności przez zasiedzenie SK 61/03

Osoby, które poniosły szkodę na skutek nieujawnienia praw na nieruchomościach przez nabywców drogą zasiedzenia mogą dochodzić od nich odszkodowania.

14 grudnia o godz. 10.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną Lidii i Adama H. dotyczącą sprawy o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości w drodze zasiedzenia.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 172 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny jest zgodny z art. 2, art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i art. 64 Konstytucji.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, podniesiony przez skarżących, postulat ochrony interesów kupujących nieruchomości (której nabycie przez zasiedzenie nie zostało niezwłocznie ujawnione w księdze wieczystej) jest uregulowany w przepisach ustawy o księgach wieczystych i hipotece. Osoby, które poniosły szkodę na skutek nie ujawnienia praw na nieruchomościach przez nabywców (m. in. drogą zasiedzenia) mogą dochodzić od nich odszkodowania, ile nie dopełnili oni obowiązku niezwłocznego przedłożenia sądowi wieczystokięgowemu wniosku o odpowiedni wpis w księdze wieczystej. Ustawodawca skonstruował przepisy o zasiedzeniu i przepisy o rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych w ten sposób, że w kodeksie cywilnym zamieścił materialno-prawne przesłanki zasiedzenia. Do kwestii ujawnienia przeniesień (nabycia) praw w księgach wieczystych odniósł się natomiast w ustawie o księgach wieczystych i hipotece. Dopiero łączne zastosowanie obu regulacji ustawowych pozwala na kompleksowe zrozumienie następstw zasiedzenia oraz czynności prawnych dokonywanych z uwzględnieniem wpisów do księgi wieczystej. W tej sytuacji nieuzasadniony jest pogląd skarżących, że kwestionowana regulacja ma charakter niepełny i cechuje ją pominięcie ustawodawcze prowadzące do niekonstytucyjności.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Janusz Niemcewicz, a sprawozdawcą był sędzia TK Marian Grzybowski .

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.