Podatek VAT SK 33/03
Dnia 11 października 2004 r. o godz. 12.30 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną spółki z o. o. Merloni Indesit Polska w sprawie zgodności art. 19 ust. 3b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym do dnia 26 marca 2002 r. z art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3 oraz art. 64 ust. 1 i ust. 3 w związku z art. 2 Konstytucji.
W wyroku z 25 października 2004 r. Trybunał orzekł, że art. 19 ust. 3b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym do dnia 26 marca 2002 r. w zakresie, w jakim pozbawia prawa do obniżenia kwoty podatku należnego podatnika, który dokonał obniżenia kwoty podatku należnego wcześniej niż w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymał dokument celny, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 i 3, w związku z art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3 oraz art. 2 Konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny uznał, że pozbawienie możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w konsekwencji przedwczesnego rozliczenia należności podatkowych narusza standardy konstytucyjne. TK stwierdził, że tak restrykcyjne rozwiązanie nie było konieczne i budziło zastrzeżenia z punktu widzenia zasady proporcjonalności (art. 31 ust. 3 Konstytucji). Złamana została także zasada zaufania do państwa i stanowionego przezeń prawa (art. 2 Konstytucji). Zdaniem Trybunału zakwestionowane przepisy stanowiły nadmierną ingerencję w prawa majątkowe podatnika, naruszając tym samym art. 64 w związku z art. 21 Konstytucji.
Prawo podatnika do potrącenia podatku należnego wynika z samej konstrukcji podatku VAT. Ograniczenie tego prawa może nastąpić tylko w wyjątkowych przypadkach wyraźnie wskazanych w ustawie. Zdaniem Trybunału przedwczesne odliczenie podatku należnego zostało obwarowane nieproporcjonalnie rygorystyczną sankcją. Ustawodawca powinien wybierać rozwiązania możliwie jak najmniej uciążliwie dla obywateli. Tymczasem w przypadku zaskarżonych przepisów dla zapewnienia nienaruszalności interesów finansowych państwa wystarczyłoby wprowadzenie możliwości dokonania korekty zeznania podatkowego (rozwiązanie takie zostało później wprowadzone ustawą nowelizacyjną).
Rozprawie przewodniczył sędzia TK Bohdan Zdziennicki, a sprawozdawcą był sędzia TK Jerzy Ciemniewski.
Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.
Prasa: |