Komunikat po Drukuj

Równouprawnienie kościołów K 13/02

2 kwietnia 2003 r. o godz. 10:00 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpoznał wniosek Prawosławnego Metropolity Warszawskiego i Całej Polski w sprawie konstytucyjności niektórych przepisów ustawy o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 46 ust. 1 pkt. 3 i art. 49 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego są zgodne z art. 25 ust. 1 i art. 64 ust. 2 Konstytucji oraz nie są niezgodne z art. 32 Konstytucji, oraz że art. 48 ust. 2 pkt 3 zaskarżonej ustawy jest zgodny z art. 25 ust. 1 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 32 i art. 64 ust. 2 Konstytucji.

TK wskazał, iż szczególny status konstytucyjny kościołów oraz innych związków wyznaniowych regulowany jest w art. 25 ustawy zasadniczej, z którego wynika obowiązek równego traktowania kościołów i związków wyznaniowych. Trybunał uznał więc za zbędne dodatkowe odwoływanie się do zasady równości określonej w art. 32 Konstytucji.

Zgodnie z art. 25 Konstytucji wszystkie kościoły posiadające wspólną cechę istotną (z punktu widzenia danej regulacji) powinny być traktowane równo. Zdaniem Trybunału, w analizowanej sprawie postępowanie regulacyjne względem kościoła katolickiego i polskiego autokefalicznego kościoła prawosławnego dotyczy odmiennych stanów faktycznych i prawnych uwarunkowanych różną historią tych kościołów. Nie można więc w tej sytuacji mówić o naruszeniu konstytucyjnie gwarantowanej zasady równości kościołów i związków wyznaniowych (art. 25 Konstytucji).

Trybunał uznał, że ponieważ nieruchomości będące przedmiotem sporu nie stanowiły w przeszłości własności polskiego autokefalicznego kościoła prawosławnego nie można uznać, że wprowadzone regulacje pozbawiły ten kościół równej ochrony przysługującego mu prawa własności. Nie został więc naruszony art. 64 Konstytucji.

Ponadto TK postanowił umorzyć postępowanie w sprawie badania konstytucyjności art. 48 ust. 2 pkt 3 zaskarżonej ustawy w zakresie w jakim przepis ten ma zastosowanie do nieruchomości, o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 2 lit b i c zaskarżonej ustawy, ze względu na utratę mocy obowiązującej tych uregulowań.

Rozprawie przewodniczył Prezes TK Marek Safjan, a sprawozdawcą była Sędzia TK Jadwiga Skórzewska-Łosiak.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.