Koszty sądowe SK 34/03
16 grudnia 2003 r. o godz. 10:00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjna Rafała H. w sprawie zbadania konstytucyjności art. 32 w związku z art. 31 ust. 2 ustawy z 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Trybunał orzekł, że art. 32 w związku z art. 31 ust. 2 ustawy z 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych są zgodne z art. 45 ust. 1 w związku z art. 2 i art. 7 Konstytucji .
Zgodnie z obowiązującymi uregulowaniami, przy ustalaniu wysokości wpisu ostatecznego sędzia bierze pod uwagę rodzaj sprawy, stopień jej zawiłości oraz stan majątkowy stron. Zdaniem Trybunału, kryteria te są jasne i zrozumiałe zarówno dla prawników, jak i dla samych stron. Ponadto są one adekwatne do sytuacji i łatwo podlegają weryfikacji. Pozwalają także stronom na odpowiednie przygotowanie się do postępowania sądowego. Jednocześnie TK podkreślił istnienie proceduralnych gwarancji prawidłowego stosowania zaskarżonych przepisów. Do gwarancji tych należy takie ukształtowanie mechanizmu określania kosztów sądowych, że wysokość wpisu ostatecznego określana jest na końcu postępowania, kiedy sędzia ma już w sprawie dostateczne rozeznanie. Drugą gwarancją jest możliwość zastosowania kontroli instancyjnej danego rozstrzygnięcia.
Trybunał uznał, że zarówno pojęcie stanu majątkowego jak i zawiłości sprawy mają charakter oceny. Jednocześnie podkreślił dopuszczalność posługiwania się przez ustawodawcę pojęciami tego typu. Zdaniem TK kwestionowane przepisy nie określają wpisu zaporowego, który zamykałby stronom prawo do sądu. Wręcz przeciwnie, wprowadzone kryteria ocenę pozwalają na elastyczne podejście do problemu kosztów.
Rozprawie przewodniczył Sędzia TK Marian Grzybowski, a sprawozdawcą była Sędzia TK Biruta Lewaszkiewicz - Petrykowska.
Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.