Zasady ustalania wymiaru zasiłku chorobowego SK 16/06
11 marca 2008 r. o godz. 9.00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna skargę konstytucyjną Grażyny G. dotyczącą zasad przyznawania premii uznaniowej w okresie pobierania zasiłku chorobowego.
Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa z art. 2, art. 67 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 Konstytucji.
Pracodawca Grażyny G. przy obliczaniu zasiłku chorobowego nie uwzględnił premii uznaniowej. Grażyna G. zaskarżyła tę decyzję do sądu domagając się niewypłaconej części zasiłku chorobowego. Regulamin wynagradzania przedstawiony w sądzie przez skarżącą stanowi, że pracownikowi może być przyznana dodatkowo, poza wynagrodzeniem zasadniczym i innymi dodatkami, premia uznaniowa. Nie podlega ona zmniejszeniu w okresie pobierania przez pracownika zasiłku chorobowego. Decyzję o jej przyznaniu i wysokości podejmuje pracodawca biorąc pod uwagę aktualne możliwości finansowe zakładu pracy i indywidualne wyniki pracownika w realizacji powierzonych mu obowiązków. Sądy rejonowy i apelacyjny oddaliły powództwo. Grażyna G. wniosła skargę konstytucyjną Kwestionowany przepis stanowi, iż przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, jeżeli postanowienia układów zbiorowych pracy lub przepisy o wynagradzaniu nie przewidują zmniejszania ich za okres pobierania zasiłku. W opinii skarżącej nie wystarczy stwierdzenie braku postanowień o zmniejszeniu świadczenia w regulaminie pracy, gdyż warunkiem koniecznym jest jeszcze prawo do tego składnika oraz fakt jego realnej wypłaty za okres choroby. Takiego jednoznacznego w treści zapisu kwestionowany przepis nie zawiera. Państwo, reprezentowane przez zakład ubezpieczeń społecznych pobiera ze środków pracownika 2, 45 proc. jego przychodów brutto z tytułu składki na ubezpieczenie chorobowe. Następnie poprzez kwestionowany przepis uwalnia się od obowiązków ubezpieczyciela, uzależniając wymiar świadczeń chorobowych od swobodnej woli pracodawcy, który w dowolnie zredagowanym regulaminie wynagradzania decyduje o ograniczeniu podstawy wymiaru tego świadczenia, nie bacząc na wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. O ustaleniu wymiaru świadczenia nie decyduje zatem akt prawny, lecz nie podlegający w praktyce kontroli prawa regulamin wynagradzania. Zdaniem skarżącej narusza to konstytucyjne zasady: sprawiedliwości społecznej, ochrony zaufania do państwa i prawa oraz gwarantowanego prawa do zabezpieczenia społecznego przy zachowaniu zasad równości.
Rozprawie będzie przewodniczyła sędzia TK Ewa Łętowska, a sprawozdawcą będzie sędzia TK Mirosław Wyrzykowski.