Zasady przyzwoitej legislacji K 50/05
12 czerwca 2008 r. o godz. 10.00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczący wyłączenia z podatku od towarów i usług przychodów z działalności wykonywanej osobiście.
Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim określa czynności, których wykonanie nie jest w rozumieniu art. 15 ust. 2 tej ustawy uznane za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą z art. 2 Konstytucji.
Do Rzecznika Praw Obywatelskich napływają skargi dotyczące znowelizowanej w ustawie o podatku od towarów i usług definicji podatnika podatku od towarów i usług. Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym i wykonującym co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich. W ocenie wnioskodawcy sformułowanie przepisu jest niejasne i nieprecyzyjne. Znaczna część jego adresatów (np. biegli sądowi czy obrońcy działający z urzędu) ma poważne problemy z ustaleniem, czy przepis ich dotyczy. Przepis ten formułuje bowiem jako przesłankę wyłączenia z opodatkowania wymóg, by ze stosunku prawnego między zleceniodawcą a zleceniobiorcą wynikała odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Przepis nie określa o jakiego rodzaju odpowiedzialność chodzi. Zawarcie umowy cywilnej powoduje, że obie strony są wobec siebie odpowiedzialne za prawidłowe jej wykonanie, a tym samym stosunek prawny istniejący między stronami jest określany co do odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Ustawodawca wprowadzając ten przepis pragnął ograniczyć możliwość zawierania umów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie obciążonych VAT. Stworzył jednak stan niejasności oraz niezrozumiałości prawa. Z kolei Minister Finansów dokonując interpretacji przepisu wskazał jakie zaistniałe zdarzenia spowodowane zachowaniem się osób wymienionych w kwestionowanym przepisie podlegają obowiązkowi podatkowemu. Wydaną przez siebie interpretacją rozszerzył krąg podatników VAT. Zdaniem wnioskodawcy ustawodawca poprzez niejasne sformułowanie kwestionowanego przepisu pozostawił organom podatkowym nadmierną swobodę przy ustalaniu w praktyce podmiotowego zakresu jego działania. Naruszone zostały w ten sposób konstytucyjne zasady: przyzwoitej legislacji, zaufania obywatela do państwa, oraz jawności i pewności prawa.
Rozprawie będzie przewodniczyła sędzia TK Ewa Łętowska, a sprawozdawcą będzie sędzia TK Marek Mazurkiewicz.