Dostęp do informacji publicznej K 58/13
POSTANOWIENIE
z dnia 26 kwietnia 2017 r.
Sygn. akt K 58/13
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Mariusz Muszyński – przewodniczący
Grzegorz Jędrejek
Zbigniew Jędrzejewski
Leon Kieres
Julia Przyłębska – sprawozdawca,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 kwietnia 2017 r., wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego o zbadanie zgodności:
1) art. 5 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, ze zm.), rozumianych jako nakładające na osoby pełniące funkcje publiczne obowiązek ujawnienia informacji dotyczących ich osoby, należących do sfery prywatności, a zarazem świadczących o ich działalności publicznej lub mogących mieć związek z taką działalnością, z art. 8 ust. 1 i 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, ze zm.) i z art. 47, art. 51 ust. 2 oraz art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji,
2) art. 4 ust. 1 i 2 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim w ramach określenia trybu udzielania informacji publicznych pomijają udział osób pełniących funkcje publiczne w tym postępowaniu w odniesieniu do żądania udzielenia informacji dotyczących tych osób, z art. 47, art. 51 ust. 2 i 5 oraz art. 61 ust. 4 Konstytucji,
3) art. 1 ust. 1 i 2 oraz art. 5 ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 1 w szczególności w zakresie, w jakim nie regulują z należytą precyzją relacji między tą ustawą a przepisami szczególnymi normującymi dostęp do określonych typów danych znajdujących się w posiadaniu podmiotów wymienionych w art. 61 ust. 1 Konstytucji lub podmiotów wymienionych w art. 4 ust. 1 lub 2 ustawy powołanej w punkcie 1, w tym danych chronionych z mocy uregulowań szczególnych, a także stanowiących element akt spraw indywidualnych, które były lub są prowadzone przez organy władz publicznych, lub do danych świadczących o wynikach takich postępowań, z art. 2, art. 51 ust. 2 i 5 oraz art. 61 ust. 1, 2 i 4 Konstytucji,
4) art. 10 ust. 1 i 2 oraz art. 16 ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim w ramach określenia trybu udzielania informacji publicznych pomijają uregulowanie sposobu zakończenia postępowania lub czynności możliwych do podjęcia przez podmiot, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 1, jeżeli w wyniku rozpatrzenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej okaże się, że określona we wniosku informacja nie podlega udostępnieniu w trybie przepisów ustawy powołanej w punkcie 1 lub że podmiot, do którego skierowano wniosek, nie jest w posiadaniu tej informacji, lub że informacja ta nie jest informacją publiczną w rozumieniu ustawy powołanej w punkcie 1, z art. 2 oraz art. 61 ust. 1, 2 i 4 Konstytucji,
5) art. 23 ustawy powołanej w punkcie 1, przez to, że nie zachowuje wymaganej precyzji określenia znamion czynu zabronionego, z art. 7 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz z art. 2 i art. 42 ust. 1 Konstytucji,
6) art. 5 ust. 1, 2 i 3 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim nakładając na podmioty, o których mowa w art. 4 ust. l ustawy powołanej w punkcie 1, obowiązek udostępnienia informacji publicznej zawierającej również dane osobowe lub inne dane ze sfery prywatności, pomijają uregulowanie możliwości i sposobu anonimizacji (ukrycia) tych danych, z art. 8 ust. l i 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności i z art. 51 ust. 2 i 5 oraz art. 61 ust. 1, 2 i 4 Konstytucji,
7) art. 23 ust. 1 pkt 2 i art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926, ze zm.) w zakresie, w jakim dopuszczają przetwarzanie danych osobowych, w tym danych wrażliwych, w związku z realizacją obowiązków wynikających z przepisów ustawy powołanej w punkcie 1, polegające na udostępnianiu tych danych „każdemu”, w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 1, z możliwością dalszego przetwarzania przez „każdego” w ramach „ponownego wykorzystania informacji publicznej”, bez zgody osób, których dane osobowe dotyczą, z art. 8 ust. 1 i 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz z art. 47, art. 51 ust. 2 i 5 Konstytucji,
8) art. 51 ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 7, przez to, że nie zachowuje wymaganej precyzji określenia znamion czynu zabronionego, z art. 7 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz z art. 2 i art. 42 ust. 1 Konstytucji,
p o s t a n a w i a:
na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 2072) umorzyć postępowanie.
Orzeczenie zapadło jednogłośnie.
Mariusz Muszyński
Grzegorz Jędrejek
Zbigniew Jędrzejewski
Leon Kieres
Julia Przyłębska