Zasady opodatkowania gier hazardowych SK 3/14
Data: 26 XI 2018 godz.: 13.48
28 listopada 2018 r. o godz. 11:30 Trybunał Konstytucyjny ogłosi wyrok w sprawie skargi konstytucyjnej sp. z o.o. dotyczącej zasad opodatkowania gier hazardowych.
Trybunał Konstytucyjny ogłosi wyrok w sprawie zgodności art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych z art. 2 w związku z art. 20, art. 21, art. 22, art. 31, art. 64 ust. 1 i 3, art. 84 oraz z art. 217 Konstytucji RP.
Spółka z o.o. złożyła do Naczelnika Urzędu Celnego pismo o stwierdzenie nadpłaty w podatku od gier oraz korektę deklaracji podatkowej w tymże podatku wraz z uzasadnieniem, w którym podniosła m.in., iż w deklaracji podatkowej błędnie wykazała podatek do zapłaty w wysokości wynikającej z art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (dalej: ustawa o grach hazardowych), zamiast na podstawie art. 45a ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych([dalej: ustawa o grach i zakładach wzajemnych). Naczelnik Urzędu Celnego określił Spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od gier z tytułu prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych. Decyzja ta została utrzymana w mocy przez Dyrektora Izby Celnej. Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę skarżącej spółki na powyższą decyzję. Skarga kasacyjna spółki od tego wyroku została oddalona przez Naczelny Sąd Administracyjny.
W ocenie skarżącej spółki, kwestionowany przepis, zwiększający stawki podatku od gier na automatach o niskich wygranych, ma charakter normy ukierunkowanej wyłącznie na cel pozafiskalny w postaci ograniczenia zakresu swobody prowadzenia działalności gospodarczej poprzez znaczące i nieproporcjonalne ograniczenie liczby automatów o niskich wygranych oraz punktów gier na tych automatach. Przepis ten prowadzi bowiem zdaniem skarżącej do nierentowności prowadzenia gier na automatach o niskich wygranych, co jest niezgodne z konstytucyjnymi zasadami proporcjonalności, ochrony własności i swobody działalności gospodarczej.
Według skarżącej, kwestionowany przepis narusza również konstytucyjne zasady równości i sprawiedliwości społecznej oraz zakaz dyskryminacji, gdyż nie tylko znacząco podnosi stawkę podatku od gier na automatach o niskich wygranych, ale stanowi także największe podwyższenie stawki podatku od gier w stosunku do regulacji zawartych w ustawie o grach i zakładach wzajemnych.
Skarżąca wskazuje, że w kwestionowanym przepisie nastąpiło podwyższenie stawki podatkowej w podatku od gier na automatach o niskich wygranych ze 180 euro do 2000 zł. W zakresie pozostałych gier hazardowych stawka podatku nie uległa natomiast żadnej zmianie bądź były to zmiany marginalne. W ocenie skarżącej nie spełnia to kryterium sprawiedliwości czy też proporcjonalności, które uprawniałyby prawodawcę do wprowadzenia tak znaczących różnic w zwiększeniu stawek podatkowych.
Zdaniem skarżącej art. 139 ust. 1 w zw. z art. 145 ustawy o grach hazardowych jest również niezgodny z art. 2 Konstytucji RP poprzez naruszenie zasad ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa, pewności prawa oraz przyzwoitej legislacji. Skarżąca wskazuje, że przewidziany w art. 145 ustawy o grach hazardowych, okres vacatio legis dla wejścia w życie kwestionowanego przepisu jest niewystarczający i nie spełnia standardów konstytucyjnych. Uniemożliwił bowiem dostosowanie się adresatów regulacji zawartej w art. 139 ust. 1 ustawy o grach hazardowych do zmienionego stanu prawnego i radykalnie odmiennych warunków ekonomicznych prowadzonej dotychczas działalności.
Przewodniczącym składu orzekającego będzie sędzia TK Justyn Piskorski, sprawozdawcą będzie sędzia TK Jarosław Wyrembak.