Komunikat po Drukuj

Zasady naliczania wysokości emerytury. K 36/09

Data: 11 I 2012 godz.: 0.00

Wyłączenie w stosunku do informacji IPN o przebiegu służby funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL kontroli instancyjnej przed IPN oraz skargi do sądu administracyjnego jest zgodne z konstytucją.

11 stycznia 2012 r. o godz. 9.00 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpoznał wniosek Zarządu Głównego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów dotyczący wyłączenia w stosunku do informacji IPN o przebiegu służby funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL kontroli instancyjnej przed IPN oraz skargi do sądu administracyjnego.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 13a ust. 6 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin jest zgodny z art. 77 ust. 2 i art. 78 Konstytucji.

Art. 13a ust. 6 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy wyłącza stosowanie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego do informacji IPN, sporządzanej na wniosek właściwego organu emerytalnego w celu ponownego ustalenia prawa do świadczeń emerytalnych funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL. Wnioskodawca zarzucił, że kwestionowany przepis pozbawia uprawnionego prawa do kontroli informacji IPN, będącej faktycznie decyzją, w dwuinstancyjnym postępowaniu przed IPN oraz skargi do sądu administracyjnego.

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego informacja IPN ma wyłącznie charakter zaświadczenia, a więc urzędowego potwierdzenia określonych faktów z akt osobowych funkcjonariusza w celu ponownego ustalenia prawa do świadczeń emerytalnych.

Rozstrzygnięciem władczym o indywidualnych prawach i obowiązkach jest dopiero decyzja właściwego organu emerytalnego w przedmiocie ponownego ustalenia prawa do świadczenia emerytalnego i jego wysokości.

Ponadto, jeśli decyzja organu emerytalnego zostanie zaskarżona, to sąd powszechny rozstrzygnie merytorycznie co do istoty sprawy i nie ograniczy się do kontroli decyzji organu emerytalnego z punktu widzenia jej legalności, jak ma to miejsce przed sądem administracyjnym.

Co więcej, treść informacji IPN podlega weryfikacji nie tylko przed organem emerytalnym, ale przede wszystkim w postępowaniu dowodowym przed sądem powszechnym. Trybunał Konstytucyjny uznał zatem, że kwestionowany przepis nie zamknął funkcjonariuszom organów bezpieczeństwa PRL drogi sądowej dochodzenia swych praw emerytalnych ani nie pozbawił generalnego prawa do zaskarżania. Kontrola informacji IPN została bowiem połączona z prawem zaskarżenia decyzji organu emerytalnego, a w konsekwencji z prawem do wszechstronnego rozpoznania istoty sprawy przez sąd powszechny.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 13a ust. 6 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy nie narusza zakazu zamykania drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw (art. 77 ust. 2 konstytucji) ani prawa do zaskarżania (art. 78 konstytucji).

Rozprawie przewodniczył prezes TK Andrzej Rzepliński, sprawozdawcą był sędzia TK Andrzej Wróbel.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw