Wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony. P 4/10
Data: 12 VII 2010 godz.: 0.00
12 lipca 2010 r. o godz. 13.00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna pytanie prawne Sądu Rejonowego w Pabianicach IV Wydział Pracy dotyczące wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony.
Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności:
1) art. 38 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku - Kodeks pracy w zakresie, w jakim pomija obowiązek konsultacji z zakładową organizacją związkową zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony pracownikowi będącemu pod ochroną wynikającą z art. 32 ust. 1 pkt 1 i ust. 8 ustawy z dnia 23 maja 1991 roku o związkach zawodowych z art. 2 oraz art. 59 ust. 1 konstytucji,
2) art. 50 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku - Kodeks pracy w zakresie w jakim pomija prawo do żądania przywrócenia do pracy pracownikowi będącemu pod ochroną wynikającą z art. 32 ust. 1 pkt 1 i ust. 8 ustawy z dnia 23 maja 1991 roku o związkach zawodowych i zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę na czas określony, któremu wypowiedziano umowę o pracę sprzecznie z prawem z art. 2 oraz art. 59 ust. 1 konstytucji.
Michał Sz. był zatrudniony w spółce na czas określony w pełnym wymiarze czasu pracy jako brygadzista. 11 września 2009 roku zarejestrowano Organizację Zakładową NSZZ "Solidarność" w tej spółce. Przewodniczącym komisji zakładowej został Michał Sz. 15 września wysłał pismo informujące prezesa spółki o założeniu zakładowej organizacji związkowej. Trzy dni później zawiadomił również o podjęciu w dniu 14 września uchwały o objęciu członków komisji zakładowej szczególną ochroną. 15 września pracodawca wypowiedział Michałowi Sz. umowę o pracę z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia. Ten wniósł pozew o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne lub w razie rozpoznania sprawy po upływie okresu wypowiedzenia o przywrócenie do pracy i zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy. Pozwana spółka wniosła o odrzucenie pozwu.
Art. 38 § 1 kodeksu pracy nie wymaga od pracodawcy konsultacji ze związkami zawodowymi zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony. Natomiast art. 50 § 3 kodeksu pracy reguluje zakres roszczeń przysługujących pracownikowi będącemu pod ochroną w razie niezgodnego z prawem wypowiedzenia o pracę. Ustawodawca nie przewidział zatem roszczenia o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony za bezskuteczne, czy też o przywrócenie do pracy osób objętych tzw. ochroną szczególną.
Zdaniem sądu pytającego istnieją wątpliwości, czy kwestionowane przepisy pozwalają na dostateczne zapewnienie przewidzianej w konstytucji wolności zrzeszania się w związkach zawodowych i odzwierciedlają zasadę sprawiedliwości społecznej w stosunku do osób będących pod ochroną przewidzianą w art. 32 ust. 1 i ust. 8 ustawy o związkach zawodowych.
Rozprawie będzie przewodniczyła sędzia TK Teresa Liszcz, a sprawozdawcą będzie sędzia TK Ewa Łętowska.