Trybunał Konstytucyjny

Adres: 00-918 Warszawa, al. Szucha 12 a
prasainfo@trybunal.gov.pl tel: +22 657-45-15

Biuletyn Informacji Publicznej
Transmisja

Prawo prasowe; zasady publikacji odpowiedzi lub sprostowania - sankcja karna za odmowę publikacji; brak definicji sprostowania i dopowiedzi K 41/07

Data: 25 XI 2010 godz.: 0.00

25 listopada 2010 r. o godz. 13.00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczący zasad publikacji odpowiedzi lub sprostowania oraz sankcji karnej za odmowę publikacji.

Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności art. 46 ust. 1 w związku z art. 31, art. 32 ust. 1-6 oraz art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 roku - Prawo prasowe z art. 2 i 42 ust. 1 konstytucji.

Przepis art. 46 prawa prasowego ma charakter blankietowy. Przewiduje on zagrożenie sankcją karną działań polegających na niedopełnieniu obowiązku opublikowania sprostowania lub odpowiedzi bądź też opublikowanie takiego sprostowania lub odpowiedzi wbrew warunkom wskazanym w art. 32 prawa prasowego.

Przepisy prawne muszą stwarzać obywatelowi  możliwość uprzedniego i dokładnego rozeznania, jakie mogą być prawno-karne konsekwencje jego postępowania. Materialne elementy czynu, uznanego za przestępny, muszą więc być zdefiniowane w ustawie w sposób kompletny, precyzyjny i jednoznaczny. Zdaniem wnioskodawcy kwestionowana regulacja poprzez brak dostatecznej określoności narusza zasadę określoności normy prawa karnego oraz zasadę demokratycznego państwa prawnego.

Pojęcia "sprostowania" i "odpowiedzi" nie zostały zdefiniowane w sposób jednoznaczny w przepisach prawa prasowego. Tymczasem od rozstrzygnięcia, czy nadesłany do redakcji tekst jest sprostowaniem lub odpowiedzią zależy odpowiedzialność za odmowę jego publikacji. Redaktor naczelny stwierdziwszy, iż pismo zainteresowanego nie jest ani odpowiedzią, ani sprostowaniem odmówi opublikowania go na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 1 prawa prasowego. Decyzja w przedmiocie publikacji zależy zatem od oceny tekstu nadesłanego do redakcji przez redaktora naczelnego. W sytuacji, gdy w ustawie nie są jasno określone definicje tych pojęć oznacza to, że ocena taka może zostać skutecznie zakwestionowana przez zainteresowanego, który skieruje prywatny akt oskarżenia do sądu i redaktor naczelny poniesie odpowiedzialność karną ze względu na błędne uznanie tekstu za niespełniający warunków, o których mowa w art. 31 prawa prasowego co w ocenie wnioskodawcy jest niezgodne z konstytucją.

 Rozprawie będzie przewodniczył sędzia TK Adam Jamróz, a sprawozdawcą będzie sędzia TK Maria Gintowt-Jankowicz.