Prawo o prokuraturze - uprawnienia Prokuratora Generalnego; możliwość pełnienia przez sędziego w stanie spoczynku funkcji doradcy Prokuratora Generalnego lub Prokuratora Krajowego K 29/16
Data: 20 IV 2017 godz.: 0.00
POSTANOWIENIE
z dnia 20 kwietnia 2017 r.
Sygn. K 29/16
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Julia Przyłębska – przewodniczący
Henryk Cioch
Lech Morawski
Piotr Pszczółkowski
Michał Warciński – sprawozdawca,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 kwietnia 2017 r., wniosku Krajowej Rady Sądownictwa o zbadanie zgodności:
1) art. 12 § 1, 2 i 3 w związku z art. 13 § 2 oraz w związku z art. 1 § 1 i 2, art. 2, art. 3 § 1 pkt 1, art. 7 § 2 i art. 9 § 2 oraz w związku z art. 12 § 4 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze (Dz. U. poz. 177) w zakresie, w jakim przyznają Prokuratorowi Generalnemu, będącemu jednocześnie Ministrem Sprawiedliwości, który sprawuje nadzór administracyjny nad sądami powszechnymi, prawo do ujawniania „w szczególnie uzasadnionych przypadkach także innym osobom”, jak również mediom, informacji zgromadzonych w toku postępowania przygotowawczego, także bez zgody prokuratora prowadzącego to postępowanie, w szczególności prawo do ujawniania informacji z toczących się postępowań przygotowawczych dotyczących przestępstw popełnionych przez sędziów lub asesorów sądowych są niezgodne z art. 2, art. 7, art. 10, art. 31 ust. 3, art. 45 ust. 1, art. 47, art. 51 ust. 2, art. 173 i art. 178 ust. 1 Konstytucji oraz art. 6 ust. 1 i art. 8 ust. 1 i 2 w związku z art. 14 i preambułą Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284),
2) art. 12 § 2 ustawy powołanej w pkt 1 w zakresie, w jakim pozwala na ujawnianie informacji z toczącego się postępowania przygotowawczego jedynie z powołaniem się na „ważny interes publiczny” i tym samym wyłącza ochronę słusznego interesu uczestników postępowania z art. 2, art. 7, art. 10, art. 31 ust. 3, art. 45 ust. 1, art. 47, art. 51 ust. 2, art. 173 i art. 178 ust. 1 Konstytucji oraz art. 6 ust. 1 i art. 8 ust. 1 i 2 w związku z art. 14 i preambułą Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,
3) art. 19 § 4 ustawy powołanej w pkt 1 w zakresie, w jakim dotyczy sędziów i asesorów sądowych, w tym sędziów sądów powszechnych, sądów administracyjnych, sądów wojskowych, Sądu Najwyższego i Trybunału Konstytucyjnego z art. 2, art. 7, art. 10, art. 32 ust. 1 i 2, art. 42 ust. 3, art. 173, art. 178 ust. 1 oraz art. 181 Konstytucji, a także art. 6 ust. 1 w związku z art. 14 i preambułą Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,
4) art. 38 ustawy powołanej w pkt 1 w zakresie w jakim dopuszcza możliwość pełnienia przez sędziego w stanie spoczynku funkcji doradcy Prokuratora Generalnego lub Prokuratora Krajowego, a także w zakresie w jakim wyłącza stosowanie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 133, ze zm.) o sprzeciwie wobec podjęcia przez sędziów w stanie spoczynku dodatkowego zatrudnienia lub zajęcia z art. 2, art. 7, art. 10 ust. 1 i 2, art. 45 ust. 1, art. 173 oraz art. 178 ust. 1 i 3 Konstytucji,
p o s t a n a w i a:
na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 2072) umorzyć postępowanie.
Orzeczenie zapadło jednogłośnie.
Julia Przyłębska
Henryk Cioch
Lech Morawski
Piotr Pszczółkowski
Michał Warciński