Komunikat po Drukuj

Publiczne zakłady opieki zdrowotnej Kp 2/04

Wyjątek - przewidziany w kwestionowanych przepisach - zezwalający na świadczenia z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej i stomatologii na terenie publicznego zakładu opieki zdrowotnej jest zgodny z Konstytucją.

12 kwietnia 2006 r. o godz. 9.15 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpoznał wniosek Prezydenta RP dotyczący zmiany w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych na terenie publicznego zakładu opieki zdrowotnej wprowadzonej przez ustawę z dnia 14 maja 2004 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

Trybunał orzekł, że: 
- artykuł 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 maja 2004 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej dodający do art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej ust. 5, w części obejmującej wyrazy "z wyjątkiem świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej i stomatologii", nie jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji. 
- a rt. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w punkcie 1 w części dodającej do art. 1 ustawy z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej ust. 5 w zakresie, w jakim wyłącza on udzielanie świadczeń z zakresu stomatologii z zakazu prowadzenia na terenie publicznego zakładu opieki zdrowotnej działalności polegającej na udzielaniu takich samych świadczeń zdrowotnych, które są udzielane przez ten zakład, w części obejmującej udzielanie świadczeń zdrowotnych z zakresu stomatologii, jest zgodny z art. 2 Konstytucji.

Wnioskodawca kwestionował posłużenie się przy określaniu wyjątku kryterium "względów społecznych" w sytuacji, gdy sformułowanie zasady (wyliczenie zawarte w kwestionowanych przepisach) posługuje się kryterium organizacyjnym (jak jest zorganizowany zakład opieki zdrowotnej). Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego ustawodawca może wprowadzać w prawie wyjątki od zasad. To zaś powoduje, że istniejące klasyfikacje i podziały decydujące o relacji zasada - wyjątek, z konstytucyjnego punktu wiedzenia mogą operować zróżnicowanymi kryteriami, byleby nie były to kryteria arbitralne. To, że zasadę odniesiono do wszystkich form organizacyjnych niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej, nie oznacza, że w ramach tworzenia wyjątku nie można odwołać się do innego kryterium - rodzaju świadczeń. Odwołanie to nie może być jednak dowolne, arbitralne. Względy socjalne, które wskazano w procesie legislacyjnym jako przyczynę wprowadzenia zaskarżonego wyjątku (ułatwienie dostępności świadczeń opieki podstawowej i stomatologicznej) w pełni odpowiadają wymaganiom stawianym różnicowaniu.

Rozprawie przewodniczył prezes TK Marek Safjan, a sprawozdawcą była sędzia TK Ewa Łętowska.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Monitorze Polskim.

* Sprostowany postanowieniem z 19 kwietnia 2006 r., w którym Trybunał Konstytucyjny postanawia: sprostować oczywistą omyłkę pisarską w części orzekającej wyroku z dnia 12 kwietnia 2006 r., sygn. akt Kp 2/04, w ten sposób, że w punkcie 2 sentencji w części zdania po przecinku zwrot "w jakim wyłącza on udzielanie świadczeń zdrowotnych i stomatologii" zastępuje się zwrotem "w jakim wyłącza on udzielanie świadczeń z zakresu stomatologii".