Zasada wolności gospodarczej SK 25/05
Kwestionowane przepisy nie tworzą sfery dowolności, a jedynie pozwalają na uwzględnienie różnych sytuacji faktycznych .
6 grudnia 2006 r. o godz. 12.30 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał połączone skargi konstytucyjne Astellas Pharma sp. z o.o., KRKA-Polska sp. z o.o., Servier Polska sp. z o.o. dotyczące zasady wolności gospodarczej
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 23 § 1 i 9 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny jest zgodny z art. 20 i art. 22 w związku z art. 2 Konstytucji (link do sentencji w całości pod komunikatem).
Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego regulacja przyjęta w art. 23 § 1 i § 9 Kodeksie celnym nie wykazuje cech dowolności. Pozwala natomiast na faktyczne uwzględnienie w cenie transakcyjnej wszystkich kwot: uiszczonych i tych które muszą być zapłacone w przyszłości. Ma to znaczenie także dla możliwości uwzględnienia rabatów. Dla uznania rabatu na potrzeby ustalenia wartości transakcyjnej nie jest wymagane, aby w chwili obliczania rabat był już faktycznie zrealizowany. Nie jest też konieczne, aby rabat był wyliczony na fakturze za przywieziony towar. Jeśli w czasie określania wartości celnej towaru istnieje w kontrakcie prawo do rabatu, to może być on uznany nawet, jeśli jego faktyczna kwota nie została odzwierciedlona w cenie, która ma być zapłacona w późniejszym terminie. Trybunał podkreślił, że kwestionowane przepisy nie tworzą więc sfery dowolności, a jedynie pozwalają na uwzględnienie różnych sytuacji faktycznych. Są zatem zgodne z konstytucją. Ponadto Trybunał stwierdził, że wynikające z zaskarżonych przepisów uprawnienia organów celnych do kontroli prawidłowości zgłoszeń celnych nie mają związku ze wskazanymi w skargach wzorcami konstytucyjnymi.
Rozprawie przewodniczył sędzia TK Bohdan Zdziennicki, a sprawozdawcą był sędzia TK Mirosław Wyrzykowski.
Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.