Dopuszczalność kasacji SK 32/03
17 maja 2004 r. o godz. 12.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał połączone skargi konstytucyjne Janusza D. i Eugeniusza G. w sprawie zgodności art. 523 § 2 Kodeksu postępowania karnego z art. 2, art. 32 i art. 31 ust. 3 w związku z art. 42 ust. 2 Konstytucji.
Trybunał orzekł, że art. 523 § 2 Kodeksu postępowania karnego jest zgodny z art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 w związku z 2 Konstytucji, oraz nie jest niezgodny z art. 42 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji. Ponadto Trybunał postanowił umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie, ze względu na niedopuszczalność orzekania.
Zgodnie z art. 523 § 2 Kodeksu postępowania karnego możliwość wnoszenia kasacji została ograniczona ze względu na rodzaj wymierzonej kary. Kasacja jest możliwa tylko w przypadku bezwzględnej kary pozbawienia wolności (tj. kary bez zawieszenia). Trybunał podkreślił, że ograniczenie to dotyczy jedynie kasacji zwyczajnej, nie ma więc charakteru bezwzględnego. Zdaniem Trybunału wybrane przez ustawodawcę kryterium ograniczające możliwość wniesienia kasacji jest uzasadnione. TK uznał, że ustawodawca uwzględnił zróżnicowaną sytuację stron. Nie została zatem naruszona konstytucyjna zasada równości obywateli wobec prawa (art. 32 ust. 1 Konstytucji).
TK orzekł, że pozostałe z powołanych wzorców konstytucyjnych (art. 42 ust. 2 i art. 31 ust. 3) nie pozostają w merytorycznym związku z treścią zaskarżonego przepisu.
Rozprawie przewodniczył sędzia TK Jerzy Stępień, a sprawozdawcą była sędzia TK Teresa Dębowska - Romanowska.
Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.
Prasa: |