Wznowienie postępowania sądowego SK 10/02
20 maja 2003 r. o godz. 10:00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną Jacka B. w sprawie konstytucyjności przepisów kodeksu postępowania cywilnego (k.p.c.) regulujących wznowienie postępowania sądowego.
Trybunał orzekł, że art. 399 i art. 4011 § 1 kodeksu postępowania cywilnego są zgodne z art. 32 ust. 1 oraz z art. 190 ust. 4 w związku z art. 79 ust. 1 i nie są niezgodne z art. 8 Konstytucji.
W myśl art. 190 ust. 4 Konstytucji można żądać wznowienia postępowania, jeśli akt normatywny na podstawie którego wydano wyrok został uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z obowiązującym porządkiem prawnym. Trybunał wskazał, że wznowienie postępowania jest instytucją szczególną, stwarzającą wyjątek od zasady powagi rzeczy osądzonej. Wznowienie postępowania możliwe jest tam, gdzie nie ma już innej metody dochodzenia swoich roszczeń. Jest ono niedopuszczalne w przypadku, gdy postępowanie zostało zamknięte orzeczeniem niemerytorycznym, takim jak np. postanowienie o odrzuceniu pozwu. Odrzucenie pozwu nie stwarza stanu powagi rzeczy osądzonej i nie zamyka możliwości dochodzenia roszczeń w drodze ponownego złożenia pozwu. Zdaniem TK, zaskarżone przepisy k.p.c., uniemożliwiające wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem o odrzuceniu pozwu, nie zawężają zawartej w art. 190 ust. 4 regulacji konstytucyjnej, a jedynie konkretyzują ją. Art. 399 i art. 4011 § 1 k.p.c należy więc uznać za zgodne z art. 190 ust. 4 w związku z art. 79 ust. 1 Konstytucji.
Trybunał uznał, że nie zachodzi sprzeczność między zaskarżonymi artykułami k.p.c., a art. 32 ust. 1 Konstytucji. Nie można mówić o dyskryminacji osób, które w sytuacji uznania niekonstytucyjności aktów normatywnych będących podstawą wyroków w ich sprawie pozbawione zostały możliwości wniesienia skargi o wznowienie postępowania. Mogą one bowiem dochodzić swoich roszczeń w drodze postępowania innego typu.
Rozprawie przewodniczył Sędzia TK Marian Grzybowski, a sprawozdawcą był Sędzia TK Jerzy Ciemniewski.
Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.