Zasady przyznawania wynagrodzenia kuratorowi sądowemu. P 12/12
14 stycznia 2014 r. o godz. 9.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał połączone pytania prawne Sądu Okręgowego Warszawa-Praga II Wydział Cywilny dotyczące zasad przyznawania wynagrodzenia kuratorowi sądowemu.
Trybunał umorzył postępowanie na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym.
Przedmiotem zaskarżenia połączonych do wspólnego rozpoznania pytań prawnych była zgodność:
1) art. 42 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 13 czerwca 1967 r.
2) § 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982 roku w sprawie stawek, warunków przyznawania i wypłaty ryczałtu przysługującego sędziom i pracownikom sądowym za dokonanie oględzin oraz stawek należności kuratorów.
3) art. 148 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z 28 lipca 2005 r.
Trybunał postanowił umorzyć postępowanie w zakresie badania zgodności art. 42 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz § 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982 r. w sprawie stawek, warunków przyznawania i wypłaty ryczałtu przysługującego sędziom i pracownikom sądowym za dokonanie oględzin oraz stawek należności kuratorów z art. 92 ust. 1 konstytucji, ze względu na utratę mocy obowiązującej zaskarżonych przepisów.
Ustawa o kosztach sądowych z 1967 r. została uchylona 2 marca 2006 r. wraz w wejściem w życie ustawy o kosztach sądowych z 2005 r. Uchylony został tym samym również zaskarżony art. 42 ustawy o kosztach sądowych z 1967 r. Jednakże wydane na jego podstawie rozporządzenie zostało utrzymane w mocy przez art. 148 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych z 2005 r., zgodnie z którym do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie ustawy zachowują moc przepisy wydane przed wejściem w życie ustawy.
13 listopada 2013 r. Minister Sprawiedliwości wydał rozporządzenie w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej, które weszło w życie 24 grudnia 2013 r.
W związku z powyższym moc obowiązującą utraciły zaskarżone w pytaniu prawnym przepisy rozporządzenia z 1982 r. Podstawą prawną wydania rozstrzygnięcia co do wniosków o przyznanie wynagrodzenia złożonych przez kuratorów ustanowionych w sprawach o rozwód dla pozwanego nieznanego z miejsca pobytu będzie rozporządzenie z 2013 r. Odpowiedź Trybunału w zakresie objętym pytaniami prawnymi nie jest sądowi potrzebna do rozstrzygnięcia w sprawie wniosków kuratorów.
W obecnie obowiązującym stanie prawnym brak jest przesłanki funkcjonalnej merytorycznego badania pytania prawnego sądu w postępowaniu przed Trybunałem.
W konsekwencji Trybunał postanowił także umorzyć postępowanie w zakresie badania zgodności art. 148 ust. 2 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z art. 2 w związku z art. 92 ust. 1 konstytucji, ze względu na zbędność badania merytorycznego.
Derogacja z systemu prawa zaskarżonych przepisów rozporządzenia z 1982 r. powoduje, że w tej części przestaje istnieć również przedmiot przepisu przejściowego.
Rozprawie przewodniczyła sędzia TK Maria Gintowt-Jankowicz, sprawozdawcą był sędzia TK Leon Kieres.