Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości dotyczącego stawek taksy notarialnej; zasady wydawania rozporządzeń. U 8/08
7 lipca 2011 r. o godz. 9.00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna połączone wnioski Krajowej Rady Notarialnej w sprawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dotyczącego stawek taksy notarialnej oraz zasad wydawania rozporządzeń.
Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności:
1) § 3 pkt 5-7, § 6 pkt 14-17, § 13 pkt 1 lit. a, § 15 ust. 1 pkt 1-2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 czerwca 2004 roku w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej, w brzmieniu nadanym przez rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 27 września 2007 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej z art. 5 § 3 ustawy z dnia 14 lutego 1991 roku - Prawo o notariacie;
2) § 3 pkt 7 i § 6 pkt 14-17 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 czerwca 2004 roku w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej, w brzmieniu nadanym przez rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 27 września 2007 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej z art. 2 konstytucji;
oraz o zbadanie zgodności § 10a ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 czerwca 2004 roku w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej z art. 5 § 3 ustawy z dnia 14 lutego 1991 roku - Prawo o notariacie.
Art. 5 § 3 ustawy Prawo o notariacie zawiera katalog siedmiu wytycznych dla organu korzystającego z delegacji ustawowej. Zdaniem wnioskodawcy zmiana maksymalnych stawek notarialnych nie może być arbitralna lecz musi mieć mocne oparcie w zawartych w ustawie wytycznych. Obniżenie wysokości maksymalnych stawek taksy notarialnej o połowę narusza prawne interesy notariuszy z pogwałceniem zasady proporcjonalności. Zdaniem wnioskodawcy prowadzi to do wniosku, że ingerencja ministra w prawnie chronione interesy notariuszy była nadmierna.
W ocenie wnioskodawcy § 3 pkt 7 i § 6 pkt 14-17 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej naruszają zasadę przyzwoitej legislacji. Odsyłają bowiem przy określonych czynnościach notarialnych do definicji i pojęć zawartych w innych ustawach nakładając na notariuszy obowiązek weryfikowania okoliczności, które są poza kompetencjami i możliwościami notariuszy. Notariusz nie posiada wykształcenia odpowiedniego do weryfikowania przesłanek uprawniających do naliczania niższych stawek taksy, ani też nie został wyposażony w instrumenty prawne pozwalające na uzyskiwanie wiedzy, wymaganej do określania stawek taksy notarialnej. W ten sposób stworzono regulację, która nie może działać skutecznie w obrocie prawnym i która nie może być uznana za prawidłowe wykonanie delegacji zawartej w ustawie Prawo o notariacie.
Określenie stawek taksy notarialnej za czynności związane z notarialnym poświadczeniem dziedziczenia zostało dokonane z naruszeniem wytycznych wskazanych w art. 5 § 3 ustawy - Prawo o notariacie. Oznacza to nieprawidłowe wykonanie przez Ministra Sprawiedliwości delegacji ustawowej i jest podstawą żądania stwierdzenia niezgodności kwestionowanego § 10a ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej z art. 5 § 3 ustawy.
Rozprawie będzie przewodniczył sędzia TK Mirosław Granat, sprawozdawcą będzie sędzia TK Zbigniew Cieślak.