21 marca 2017 r. o godz. 9:00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna skargę konstytucyjną G.T. dotyczącą ujawniania przyczyny niepełnosprawności w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności.

Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności § 13 ust. 2 pkt 9 w zw. z § 32 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności w zakresie, w jakim przewiduje obligatoryjne zamieszczenie symbolu przyczyny niepełnosprawności, a w konsekwencji rodzaju choroby, w szczególności choroby psychicznej, jako przyczyny niepełnosprawności w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności z art. 47 w zw. z art. 51 ust 1, 2 i 5 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji.

Miejski Ośrodek ds. Orzekania o Niepełnosprawności wydał wobec G.T. orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, które zawierało symbol przyczyny niepełnosprawności. Skarżący od powyższego orzeczenia wniósł odwołanie do Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności, domagając się zmiany treści orzeczenia poprzez wydanie orzeczenia ze zmienionym symbolem przyczyny niepełnosprawności oraz wydanie dodatkowego orzeczenia bez symbolu przyczyny niepełnosprawności. Wojewódzki   Zespół   ds.   Orzekania o Niepełnosprawności utrzymał w mocy orzeczenie Miejskiego Ośrodka ds. Orzekania o Niepełnosprawności. Skarżący wniósł odwołanie od tego orzeczenia do sądu rejonowego, który wydał wyrok oddalający odwołanie skarżącego. Apelacją skarżący zaskarżył w całości wyrok sądu rejonowego. Sąd Okręgowy oddalił apelację skarżącego.

W ocenie skarżącego poprzez zastosowanie w jego sprawie § 13 ust. 2 pkt 9 w zw. z § 32 ust. 2 rozporządzenia w sprawie orzekania o niepełnosprawności doszło do naruszenia jego praw gwarantowanych przez art. 47 oraz 51 ust. 1, 2 i 5 Konstytucji.

Skarżący podnosi, że informacja o przyczynie niepełnosprawności, wskazana za pomocą symbolu w orzeczeniu o niepełnosprawności, należy do sfery jego życia prywatnego, która pozostaje pod konstytucyjną ochroną. Skarżący wskazuje jednocześnie, że przepisy § 13 ust. 2 pkt 9 w zw. z § 32 ust. 2 rozporządzenia w sprawie orzekania o niepełnosprawności, które nakazują ujawnienie w orzeczeniu o niepełnosprawności przyczyny jego niepełnosprawności naruszają jego prawo do prywatności.

W ocenie skarżącego obowiązek wskazania informacji o przyczynie jego niepełnosprawności w orzeczeniu o niepełnosprawności, które jest uzyskiwane w celu skorzystania z określonych uprawnień wynikających z przepisów ustawy o rehabilitacji zawodowej, nie spełnia wymogu proporcjonalności ograniczenia prawa do prywatności. Zdaniem skarżącego ujawnienie przyczyny jego niepełnosprawności w postaci symbolu widniejącego na orzeczeniu nie jest niezbędne ani konieczne dla realizacji celu zamierzonego przez ustawodawcę, a zabezpieczenie interesów tak pracownika, jak i pracodawcy zatrudniającego osobę z niepełnosprawnością, jest możliwe przy użyciu innych środków, mniej ingerujących w prawo do prywatności.

Zdaniem skarżącego, nie jest również konieczne tak szerokie ujawnianie informacji o przyczynie niepełnosprawności w orzeczeniu o niepełnosprawności, dla realizacji uprawnień przyznanych osobom z niepełnosprawnością na podstawie ustawy o rehabilitacji zawodowej, jak i uprawnień pracodawców, którzy zatrudniają osoby z niepełnosprawnością. W związku z powyższym naruszenie autonomii informacyjnej Skarżącego nie spełnia konstytucyjnych przesłanek ograniczenia autonomii informacyjnej i jest ograniczeniem nieproporcjonalnym.

Przewodniczącym składu orzekającego będzie sędzia TK Piotr Pszczółkowski, sprawozdawcą będzie sędzia TK Piotr Tuleja.