Wznowienie postępowania sądowego. SK 63/03
26 kwietnia 2005 r. o godz. 10.00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna skargę konstytucyjną Leszka S. w sprawie dotyczącej niemożności uzyskania urzędowej, pisemnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie zwolnienia z podatku VAT.
Trybunał orzeknie o zgodności art. 16, art. 17, art. 18 ustawy z dnia 11 maja 1995 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym z art. 2, art. 7 w związku z art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 oraz art. 184 (zdanie pierwsze) Konstytucji, oraz z art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.
Skarżący wynajmuje nieruchomość Ambasadzie Królestwa Holandii w Polsce jako rezydencję Ambasadora i był przekonany, że ta usługa jest zwolniona z podatku VAT. Jednak po publikacjach prasowych prezentujących złożoność problemu stosowania zwolnienia: zmieniające się przepisy, niejednoznaczne interpretacje Ministerstwa Finansów oraz rozbieżne poglądy Naczelnego Sądu Administracyjnego, skarżący powziął wątpliwości co do swojej sytuacji prawnej. Zwrócił się więc do organów podatkowych z prośbą o informację w kwestii zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego o zwolnieniu z podatku VAT.
Skarżący zwracał się do kolejnych urzędów skarbowych, ale nie udało mu się uzyskać satysfakcjonujących go informacji. Wydania urzędowej interpretacji w przedmiotowej sprawie odmówiło także Ministerstwo Finansów. Na decyzję Ministerstwa Finansów skarżący złożył skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z 12 listopada 2002 r. NSA oddalił skargę, stwierdzając, że działania organów administracji podatkowej, również najwyższego szczebla, związane ze stosowaniem przez nie przepisów dotyczących informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego znajdują się poza zakresem jego kognicji.
Skarżący uważa, że ustawodawca tworząc normę ogólną dotyczącą prawa do pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach jest zobowiązany wypełnić wzorzec konstytucyjny takiej normy. Skarżący sądzi, że wynika on z zasady demokratycznego państwa prawnego, a zwłaszcza z prawa podatnika do kształtowania swej sytuacji w warunkach dopuszczalnego ryzyka prawnego. Zaskarżone art. 16, art. 17 i art. 18 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym z dnia 11 maja 1995 r. nie pozwalają na wypełnienie tego wzorca konstytucyjnego w stopniu dostatecznym. Brak kognicji sądu administracyjnego odnośnie przestrzegania instytucji indywidualnej informacji sprawia zdaniem skarżącego, że organy podatkowe nie czują się odpowiednio zmotywowane do rozpoznania sprawy i poinformowania o wynikach przeprowadzanej wykładni. Ograniczają się wyłącznie do cytowania przepisów, które mają związek ze sprawą, jak twierdzi skarżący. Uważa on także, że udzielają informacji, która niczego nie ujmuje z ciężaru niepewności, co do prawidłowości stosowania przepisów w indywidualnej sprawie. Zaskarżone przepisy ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym naruszają przepisy Konstytucji poprzez uniemożliwienie dochodzenia na drodze sądowej prawa do informacji wynikającego z Ordynacji podatkowej. Skarżący uważa więc, że został pozbawiony z mocy zaskarżonych przepisów możliwości dojścia na drodze sądowej swojego uprawnienia, którego przedmiotem jest uzyskanie wyczerpujących informacji podatkowych.
Rozprawie będzie przewodniczyła sędzia TK Teresa Dębowska-Romanowska , a sprawozdawcą będzie sędzia TK Wiesław Johann.