Komunikat po Drukuj

Zasady rozwiązywania stosunku pracy w przypadku likwidacji lub reorganizacji urzędu. K 26/09

Data: 12 VII 2011 godz.: 0.00

Zasady rozwiązywania stosunku pracy w przypadku likwidacji lub reorganizacji urzędu są zgodne z konstytucją.

12 lipca 2011 r. o godz. 9.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał połączone wnioski Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczące zasad rozwiązywania stosunku pracy w przypadku likwidacji lub reorganizacji urzędu. 
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że 
1) art. 164 ust. 3 i art. 166 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, 
2) art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw, 
3) art. 98 ust. 9, art. 99 ust. 9 i art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych,

- są zgodne z art. 2, art. 24, art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 konstytucji.
Zdanie odrębne zgłosił sędzia TK Wojciech Hermeliński.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego analiza przepisów art. 164 i art. 166 o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko wskazuje, że określona w nich konstrukcja normatywna wygaśnięcia stosunków pracy nie może być oceniana jako zaskoczenie dla pracowników, których dotyczy. Nie można jej uznać jako naruszającej nadmiernie ich bezpieczeństwo prawne. Regulacja prawna wynikająca z przepisów art. 19 ustawy o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw nie narusza bezpieczeństwa prawnego pracowników, a przez to zasady ochrony zaufania obywateli do państwa i prawa w stopniu uzasadniającym stwierdzenie niekonstytucyjności. Trybunał nie dostrzegł w tych regulacjach prawnych zaskoczenia pracowników, nie można też stwierdzić, że przepisy te stanowią swoistą pułapkę dla pracowników. Taka ocena dotyczy też zaskarżonych przepisów wprowadzających  ustawę o finansach publicznych.

Wprowadzone w zaskarżonych przepisach zróżnicowanie polegające na potraktowaniu pracowników w ten sposób, że jednym z nich pracodawca proponuje nowe warunki pracy lub płacy, a innym nie, nie narusza - co Trybunał podkreślił - zasady równości i równego traktowania. Zróżnicowanie to jest bowiem dopuszczalne ze względu na charakter i cel ustaw reformujących administracje publiczną, w których zawarte są zaskarżone przepisy. Celem tych ustaw stanowionych przez demokratycznie legitymowanego ustawodawcę, w ramach przysługującej mu swobody legislacyjnej, jest dostosowanie struktur administracji publicznej do zadań i celów polityki państwa. W ramach swobody legislacyjnej ustawodawcy, ustawom reformującym administrację publiczną przysługuje domniemanie, że będą lepiej służyć rzetelności i sprawności działania instytucji publicznych, a więc wolności konstytucyjnych wynikających z preambuły konstytucji.

Trybunał stwierdził, że ograniczenie zakresu kontroli sądowej oznacza ograniczenie prawa dostępu do sądu w zakresie badania przez sąd okoliczności związanych z ustaniem stosunku pracy. Jest to więc ograniczenie materialnoprawne dostępu do sądu. Jednakże takie ograniczenie wynika z istoty wygaśnięcia stosunku pracy z mocy prawa, konstrukcji normatywnej dopuszczalnej na gruncie konstytucji.  Zaskarżone regulacje nie powodują natomiast formalnego ograniczenia prawa do sądu.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Wojciech Hermeliński, sprawozdawcą był sędzia TK Adam Jamróz.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.