Komunikat po Drukuj

Zakres ochrony prawnej wierzyciela w postępowaniu upadłościowym. P 62/08

Data: 8 VI 2010 godz.: 0.00

Kwestionowane uregulowanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z  24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe jest zgodne z konstytucją.

8 czerwca 2010 r. o godz. 13.30 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne  Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych dotyczące zakresu ochrony prawnej wierzyciela w postępowaniu upadłościowym.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 62 w związku z art. 169 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe  jest zgodny z art. 32 ust. 1 w związku z art. 45 ust. 1 konstytucji.

Z art. 193 konstytucji wynika, że przesłanką skutecznego wszczęcia postępowania przed TK w trybie kontroli konkretnej jest m.in. wymóg, aby od rozstrzygnięcia wątpliwości konstytucyjnej przedstawionej Trybunałowi przez sąd zależało rozstrzygnięcie sprawy toczącej się przed sądem pytającym. Przesłanka warunkująca możliwość skutecznego wszczęcia postępowania przed TK jest spełniona w zakresie wątpliwości konstytucyjnej dotyczącej czasowej niedopuszczalności wytoczenia przez powoda, który nie wystąpił z powództwem przed ogłoszeniem upadłości, powództwa o wierzytelność, która nie została uznana w postępowaniu upadłościowym. W takim bowiem tylko zakresie odpowiedź na przedłożone pytanie prawne determinuje rozstrzygnięcie w sprawie zawisłej przed sądem pytającym.

TK stwierdził, że przyjęcie do rozpoznania pozwu wniesionego przez powoda w sprawie zawisłej mogłoby nastąpić tylko wtedy, gdy Trybunał stwierdził niekonstytucyjność kwestionowanego uregulowania ze wskazaniem, że droga sądowa powinna być dopuszczalna dla wszystkich wierzycieli upadłego. Ze względu na grupowy interes właścicieli w zakończeniu postępowania upadłościowego bez uzasadnionej zwłoki takie uregulowanie byłoby niezgodne z konstytucją.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Stanisław Biernat, a sprawozdawcą był sędzia TK Wojciech Hermeliński.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.