Ustawowe definicje "sytuacji krytycznej" i "infrastruktury krytycznej" K 50/07
Data: 21 IV 2009 godz.: 0.00
21 kwietnia 2009 r. o godz. 12.30 Trybunał Konstytucyjny rozpozna wniosek Grupy posłów na Sejm dotyczący ustawowych definicji "sytuacji kryzysowej" i "infrastruktury kryzysowej".
Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 roku o zarządzaniu kryzysowym z art. 2 i art. 31 ust. 3 konstytucji oraz art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 roku o zarządzaniu kryzysowym z art. 2 i art. 22 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji.
Ustawa o zarządzaniu kryzysowym wprowadza w Rzeczypospolitej Polskiej system zarządzania kryzysowego na wypadek wystąpienia zagrożeń wymagających podejmowania przez organy administracji publicznej i Siły Zbrojne RP działań zmierzających do zapewnienia bezpieczeństwa obywatelom.
Zgodnie z kwestionowanym przepisem przez sytuację kryzysową należy rozumieć sytuację, która jest następstwem zagrożenia i prowadzi w konsekwencji do zerwania lub znaczącego naruszenia więzów społecznych przy równoczesnym poważnym zakłóceniu funkcjonowania instytucji publicznych. Jednak w takim stopniu, że użyte środki niezbędne do zapewnienia lub przywrócenia bezpieczeństwa nie uzasadniają wprowadzenia żadnego ze stanów nadzwyczajnych, o których mowa w konstytucji.
Art. 3 pkt. 2 ustawy o zarządzaniu kryzysowym określa, że infrastrukturę krytyczną stanowią systemy oraz wchodzące w ich skład powiązane ze sobą funkcjonalnie obiekty. Chodzi o obiekty budowlane, urządzenia, instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli oraz służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców. Przepis zawiera wyliczenie systemów składających się na infrastrukturę krytyczną.
Zdaniem wnioskodawcy definicje powyższych pojęć mają fundamentalne znacznie dla interpretacji i stosowania ustawy, w sposób zapewniający poszanowanie praw i wolności obywateli. Stanowią bowiem punkt wyjścia dla działań, które mogą prowadzić do poważnej ingerencji w sferę wolności jednostki. Sformułowane są jednak w sposób pozostawiający dość znaczny margines interpretacyjnej swobody. Definicja sytuacji kryzysowej operuje pojęciem zerwania lub znacznego naruszenia więzów społecznych. Odwołuje się do zdarzeń określanych jako poważne zakłócenia w funkcjonowaniu instytucji publicznych. Nie sposób jednoznacznie stwierdzić, czy kategoria instytucji publicznych obejmuje jedynie podmioty dysponujące kompetencjami władczymi, czy też jednostki organizacyjne wchodzące w skład administracji publicznej, czy są nimi również jednostki funkcjonujące jako podmioty prywatne, ale wykonujące zadania z zakresu administracji publicznej. Wątpliwości te wydają się niemożliwe do wyjaśnienia w drodze wykładni. Znaniem wnioskodawcy narusza to zasadę poprawnej legislacji. Z kolei definicja infrastruktury krytycznej posługuje się m.in. pojęciem systemów służących zapewnieniu sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców. Konieczne jest szczegółowe i precyzyjne oznaczenie elementów wchodzących w skład infrastruktury krytycznej, aby podmioty prywatne mogły jednoznacznie ustalić kto i w jakiej sytuacji obowiązany jest do zadań określonych w ustawie.
Rozprawie będzie przewodniczył sędzia TK Mirosław Wyrzykowski, a sprawozdawcą będzie sędzia TK Teresa Liszcz.