Komunikat po Drukuj

Brak sądowej kontroli postanowienia prokuratora dotyczącego przeszukania i zatrzymania rzeczy, wydanego w postępowaniu przygotowawczym K 38/07

Data: 3 VII 2008 godz.: 0.00

Dokonanie przeszukania powinno podlegać kontroli niezależnego sądu.

3 lipca 2008 r. o godz. 12.30 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczący braku sądowej kontroli postanowienia prokuratora dotyczącego przeszukania i zatrzymania rzeczy, wydanego w postępowaniu przygotowawczym.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 236 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji. Przepis traci moc obowiązującą z upływem sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw.

Wyłączenie drogi sądowej w sprawach związanych z naruszeniem wolności i praw może być ustanowione jedynie wprost przepisami konstytucyjnymi. Konstytucyjne prawo do sądu, nie może zostać ograniczone poprzez zamknięcie przez ustawę drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności i praw konstytucyjnych. Postanowienie prokuratora o przeszukaniu jest środkiem, który bezpośrednio ingeruje w konstytucyjnie chronioną wolność osobistą, nietykalność mieszkania, a przez to również prawo do prywatności. Dlatego osoby wobec, których zastosowany został ten środek powinny mieć zapewnione gwarancje kontroli tej decyzji przed odpowiednimi organami. Dokonanie przeszukania powinno podlegać kontroli niezależnego sądu. Ze względu na brak sądowej kontroli postanowienia prokuratora o przeszukaniu, regulacja ta narusza prawo do sądu przez to, że zamyka drogę sądową ochrony konstytucyjnych wolności i praw.

Utrata mocy obowiązującej przepisu została odroczona o 6 miesięcy, żeby ustawodawca stworzył regulację gwarantującą prawo do sądu w przypadku przeszukania, zatrzymania rzeczy i czynności związanych z przeszukaniem i zatrzymaniem rzeczy w postępowaniu przygotowawczym.

Rozprawie przewodniczyła sędzia TK Maria Gintowt-Jankowicz, a sprawozdawcą był sędzia TK Mirosław Granat.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.