Komunikat po Drukuj

Opodatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości SK 39/06

Data: 27 XI 2007 godz.: 0.00

Pominięcie w przepisie sprecyzowania, że wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, stanowiąca przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych oraz innych rzeczy, jest pomniejszona o należny podatek od towarów i usług narusza konstytucję.

27 listopada 2007 r. o godz. 10.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną Mirosława Cz. dotyczącą opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 19 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r., w zakresie, w jakim pomija element normy określający, że wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży wartość stanowiąca przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych oraz innych rzeczy jest pomniejszona o należny podatek od towarów i usług - jest niezgodny z art. 2 w związku z art. 84 i art. 217 oraz z art. 64 ust. 1 i 3 Konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego niejasność art. 19 ust. 1, w zakresie w jakim pomijał element normy określający, że wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, stanowiąca przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych oraz innych rzeczy pomniejszona jest o należny podatek od towarów i usług, prowadziła do niejednolitości orzecznictwa sądów administracyjnych. W jednych wyrokach wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży pomniejszonej o koszty sprzedaży oznaczała cenę brutto tzn. włącznie z podatkiem od towarów i usług. Inne sądy przyjmowały, że oznacza cenę netto tzn. bez powyższego podatku. Nowelizacja ustawy, która weszła w życie w 2001 r. potwierdziła, że źródłem niejasności tego przepisu była nieprecyzyjność, a w konsekwencji niekonstytucyjność wynikającej z niego normy. Trybunał stwierdził, że przepis 19 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy jest niejasny, nieokreślony i w rezultacie narusza między innymi zasadę zaufania obywateli do państwa i stanowionego prawa oraz konstytucyjne prawo podatnika do tego, aby jego obowiązek podatkowy był precyzyjnie unormowany.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Wojciech Hermeliński, a sprawozdawcą był sędzia TK Adam Jamróz.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.