Komunikat po Drukuj

Klauzula wykonalności P 2/06

Data: 4 IX 2006 godz.: 0.00

Obowiązujące brzmienie klauzuli wykonalności uniemożliwia dostosowanie jej do konkretnego tytułu egzekucyjnego.

4 września 2006 r. o godz. 10.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Sądu Rejonowego w Wejherowie I Wydział Cywilny dotyczące klauzuli wykonalności bankowego tytułu egzekucyjnego.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 stycznia 2005 r. w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności jest niezgodny z art. 783 § 1 zdanie pierwsze w związku z art. 777 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego oraz w związku z art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe. Przepis rozporządzenia traci moc obowiązującą z dniem 31 grudnia 2006 r.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że zarzuty pytającego sądu wobec zaskarżonego przepisu są zasadne. Obowiązujące brzmienie klauzuli wykonalności nie pozostawia sądom możliwości nadawania brzmienia odmiennego od określonego rozporządzeniem. Tym samym uniemożliwia dostosowanie klauzuli do konkretnego tytułu egzekucyjnego. Obecnie klauzula odnosi się jedynie do tytułów egzekucyjnych będących orzeczeniami sądów powszechnych, tylko one bowiem mogą być uznane za orzeczenia, posiadające przymiot prawomocności lub natychmiastowej wykonalności. Inne tytuły egzekucyjne wymienione w kodeksie postępowania cywilnego np akty notarialne, ugody sądowe, bankowe tytuły egzekucyjne orzeczeniami nie są, a zatem ustalone brzmienie klauzuli pozostaje w odniesieniu do nich całkowicie nieadekwatne. Prowadzi to do obiektywnej nieprawdziwości orzeczeń sądów wydawanych w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, polegającej na zaliczeniu tytułów innych niż wyrok lub postanowienie sądu do kategorii orzeczeń prawomocnych, czy też natychmiast wykonalnych. TK uznał taką sytuację za niedopuszczalną.

Rozprawie przewodniczyła sędzia TK Ewa Łętowska, a sprawozdawcą był sędzia TK Wiesław Johann.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.