Komunikat po Drukuj

Zakres delegacji ustawowe P 11/03

Data: 8 I 1993 godz.: 0.00

Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących jest zgodne z ustawą z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług (VAT), a także z Ustawą Konstytucyjną z 17 października 1992 r.

12 lipca o godz. 10.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Sądu Rejonowego w Elblągu dotyczące wprowadzenia kas rejestrujących.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie kas rejestrujących jest zgodny z art. 29 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i jest zgodny z art. 56 ust. 2 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że ze względu na datę wydania kwestionowanego rozporządzenia (24 grudnia 1996 r.) dla oceny, czy zostało ono wydane z naruszeniem upoważnienia ustawowego, właściwym wzorcem kontroli jest art. 56 ust. 2 Ustawy Konstytucyjnej z 17 października 1992 r.

Obowiązek ewidencjonowania obrotów przy pomocy kas fiskalnych wprowadzono ustawą z 1993 r. Był to obowiązek powszechny, obejmujący wszystkich podatników określonych w ustawie o VAT. Jednocześnie przewidziano pewne wyjątki polegające na m.in. jego etapowym wprowadzaniu. Wyjątki te przyjęły formę czasowego zwolnienia wprowadzonego rozporządzeniem Ministra Finansów. Ustawową podstawą do wydania przez Ministra Finansów rozporządzenia z 27 maja 1994 r. w sprawie kas rejestrujących był art. 52 ust. 2 ustawy o VAT, który wprost zobowiązywał Ministra Finansów do uregulowania tej kwestii. Wraz ze skreśleniem tego artykułu, ustawodawca rozszerzył zakres upoważnienia zawartego w art. 29 ustawy o VAT. Nie było ono ograniczone w czasie i zostało zrealizowane w kwestionowanym rozporządzeniu Ministra Finansów. Tę okoliczność pominął sąd pytający. Trybunał Konstytucyjny uważa, że Minister Finansów wydając rozporządzenie z 24 grudnia 1996 r. działał w granicach, na podstawie i w celu wykonania ustawy. Ustawodawca przewidując możliwość etapowego wprowadzenia obowiązku ewidencjonowania obrotów przy zastosowaniu kas rejestrujących pozostawił Ministrowi Finansów pewną swobodę, co do sposobu uregulowania tej kwestii. Trybunał stwierdził, że Minister Finansów dokonując zwolnienia grupy podatników określonych w ustawie o VAT wybrał rozwiązanie racjonalne i uzasadnione względami pragmatycznymi, przy czym nie wykroczył poza zakres ustawowego upoważnienia.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Jerzy Stępień, a sprawozdawcą był sędzia TK Janusz Niemcewicz.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.