Komunikat po Drukuj

Opłaty za parkowanie P 9/03

Data: 26 I 2004 godz.: 0.00

26 stycznia 2004 r. o godz. 12.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Sądu Okręgowego w Warszawie w sprawie zgodności z Konstytucją przepisów Prawa o ruchu drogowym, dotyczących kar za brak opłat parkingowych.

Trybunał Konstytucyjny orzekł 27 stycznia 2004 r., że art. 7 ust. 2 ustawy z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym jest zgodny z art. 92 Konstytucji, oraz że § 58 ust. 4 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych jest zgodny z art. 1 ustawy Prawa o ruchu drogowym. Trybunał postanowił umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.

W ocenie Sądu występującego z pytaniem prawnym, zawarta w art. 7 ust. 2 Prawa o ruchu drogowym delegacja do wydania rozporządzenia nie spełniała konstytucyjnego wymogu szczegółowości (art. 91 ust. 1 Konstytucji). Zdaniem Trybunału, art. 7 ust. 2 ustawy jest zgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji, nie narusza bowiem żadnej z wyrażonych tam przesłanek dotyczących prawidłowego upoważnienia ustawowego. Trybunał podzielił stanowisko Prokuratora Generalnego oraz Marszałka Sejmu, że delegacja ustawowa jest wystarczająco dookreślona poprzez pozostałe postanowienia zaskarżonej ustawy. W związku z powyższym przedmiot regulacji został precyzyjnie określony, a zarzut braku szczegółowości upoważnienia - bazujący na arbitralnym i niezgodnym z regułami wykładni językowej interpretowaniu klasyfikacji znaków drogowych - jest nieusprawiedliwiony.

Zdaniem Trybunału treść pytania prawnego nie dostarcza argumentów potwierdzających zarzut niezgodności przepisu § 58 ust. 4 kwestionowanego rozporządzenia z art. 1 Prawa o ruchu drogowym. TK uznał, ze znak informacyjny może pełnić jednocześnie funkcję informacyjną i zakazującą. Nie można więc uznać, iż wszystkie znaki nakazu bądź zakazu powinny być jednoznacznie określone w ustawie. W ocenie Trybunału dopuszczalność ustanowienia w treści znaku informacyjnego także elementu zakazu rodzi w konsekwencji możliwość poniesienia odpowiedzialności za niedostosowanie się do tego znaku na podstawie art. 92 § 1 kodeksu wykroczeń.

Trybunał Konstytucyjny podkreślił ponadto, że problem charakteru prawnego opłat za parkowanie jest zagadnieniem zasadniczo odmiennym od poruszonego w przedstawionym przez Sąd pytaniu prawnym.

Rozprawie przewodniczył Sędzia TK Jerzy Ciemniewski, a sprawozdawcą był Sędzia TK Janusz Niemcewicz.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.