Granice uprawnienia ustawowego P 12/02
Data: 11 II 2003 godz.: 0.00
We wtorek, 11 lutego 2003 r. o godz. 10:00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna pytanie prawne Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie zgodności z Konstytucją i ustawami przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 3 listopada 1992 roku w sprawie służby zastępczej
Marcin S. został na podstawie orzeczenia Wojewódzkiej Komisji Poborowej w Bydgoszczy skierowany do służby zastępczej ze względu na wyznawane zasady moralne. Ponieważ dwukrotnie nie zgłosił się po odbiór skierowania do odbycia służby zastępczej Wojewoda Pomorski uznał, że poborowemu nie zależy na jej odbyciu. W związku z tym, mając na uwadze § 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie służby zastępczej, wystąpił do Wojewódzkiej Komisji Poborowej w Gdańsku z wnioskiem o uchylenie orzeczenia kierującego poborowego do służby zastępczej. Komisja uznała wniosek wojewody za zasadny i orzeczenie uchyliła. Skarżący odwołał się do Ministra Pracy i Polityki Społecznej, który utrzymał decyzję gdańskiej Komisji w mocy. W odpowiedzi skarżący wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, powziął wątpliwość, co do konstytucyjności przepisów stanowiących podstawę prawną podjętych decyzji. W związku z tym NSA przedstawił Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne, czy przepis § 8 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 3 listopada 1992 roku w sprawie służby zastępczej jest zgodny z art. 199 ustawy z 21 listopada 1967 roku o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, art. 16 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 85 ust. 3 Konstytucji RP.
Zdaniem NSA upoważnienie zawarte w art. 199 ustawy o powszechnym obowiązku obrony nie dawało podstaw do regulowania kwestii uchylania skierowania do służby zastępczej. W związku z tym NSA wyraża pogląd, iż Rada Ministrów wykonując art. 199 ustawy o powszechnym obowiązku obrony wykroczyła poza granice ustawowego upoważnienia i uregulowała w § 8 ust. 2 rozporządzenia o służbie zastępczej zagadnienia, do których unormowania nie była uprawniona.
Rozprawie będzie przewodniczyła Sędzia TK Teresa Dębowska - Romanowska, a sprawozdawcą będzie Sędzia TK Biruta Lewaszkiewicz - Petrykowska.